Adhi kalam di Syaahi ਅੱਧੀ ਕਲਮ ਦੀ ਸਿਆਹੀ

 ਅੱਧੀ ਕਲਮ ਦੀ ਸਿਆਹੀ

ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ

ਹੁਣ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਬਿਨ ਰੁਕਿਆਂ ਬਸ, ਤੇਰੇ ਨਾਂ ' ਤੇ

ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਖ਼ਤ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਚਿੱਕ ਕੀਤਾ,

ਸਿਆਹੀ ਕਲਮ ਦੀ ਮੁੱਕਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਪੰਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਡੁੱਬਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਕਹਾਂ ਕਿ ਨਈਂ, ਪਰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਦੇ

ਕਿਤੇ ਖੇਡ, ਹੱਸਣ - ਰੁੱਸਣ ਨੂੰ ਨਈਂਓ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਤੇਰੇ ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਨਾਲ ਤੁਰਦੇ ਰਹੇ,

ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਮੱਲਣ ਦਾ,

ਅਹਿਸਾਸ, ਹੱਕ ਕਦੇ ਨਾ ਦਿੱਤਾ।

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਖੜ੍ਹਦਾ,

ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਤੇਰਾ ਅਹਿਸਾਸ,

ਰੋਜ਼ ਹੱਥ ਫ਼ੜਕੇ ਬਹਿੰਦਾ, ਖੜ੍ਹਦਾ, ਤੁਰਦਾ,

ਰਾਹ ਸੁੰਨਮ ਸਾਨਾਂ 'ਤੇ

ਡਰਦੇ ਮਸਾਨਾਂ ਦੇ, ਰੂਹ ਤੇਰੀ ਨੂੰ,

ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਣ ਦਾ ਹੱਕ ਨਾ ਦਿੱਤਾ,

ਮੇਰੀ ਬੰਦਿਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਕਿਤੇ ਰੁੱਸ ਤਾਂ ਨਈਓ ਗਿਆ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੱਕ ਨਾਲ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ।

ਸਿਆਹੀ ਮੁੱਕੀ, ਤੇ ਮੇਰਾ ਖ਼ਤ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਂ

ਪੂਰਾ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌙

Raah di kismat

 𝓓𝓮𝓼𝓽𝓲𝓷𝔂 𝓸𝓯 𝓮𝓿𝓮𝓻𝔂 𝓹𝓪𝓽𝓱 .

ਹਰ ਰਾਹ ਦੀ ਕਿਸਮਤ

ਹਰ ਰਾਹ ਤੋਂ ਹਰ ਕੋਈ

ਮੰਜ਼ਿਲ ਭਾਲਦਾ ਹੈ,

ਕਦੇ ਮਿੱਟੀ ਸਨੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ

ਧਰਤ ਨਹੀਂ ਖੰਗਾਲਦਾ,

ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਪਦੀ

ਮਿੱਟੀ ਰੇਤ ਹੁੰਦੀ,

ਕਿਉਂ ਨੀ ਕੋਈ ਮਿੱਟੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ

ਫ਼ਰਕ ਪਛਾਣਦਾ,

ਬੱਦਲਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਵੀ ਵੇਖ ਜ਼ਰਾ ਕੁ

ਕਿੰਨਾ ਕਿੰਨਾ ਫ਼ਰਕ ਏ,

ਸ਼ਾਹ ਕਾਲੇ ਹਨ੍ਹੇਰ ਬਣ ਆਵਣ,

ਚਿੱਟੇ ਘੋੜੇ ਦਿਖਦੇ ਕਦੇ ਸੁਹਾਵਣੇ,

ਦਿਲ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਦੇ ਜਾਵਣ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Ehsaas

ਕੁਝ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਐਸੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਹਿਸਾਸ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਧਾਗੇ ਵਿੱਚ ਪਰੋ ਕੇ ਰਾਣੀ ਹਾਰ ਨਾ ਬਣਨ, ਪਰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿ ਕੇ ਵੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੋਹਣੀ ਕਲਾ ਵਰਤਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦੇ ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਲੁੱਕ ਜਾਣ ਤੱਕ।

Some feelings from certain moments are such that, even if they never get fully strung together into a beautiful necklace, they still keep spreading their quiet beauty within the heart — until they fade away into the mist of emotions.

    Pic by : Pinterest 

Kismat

ਗਰਮ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਮਿਜਾਜ਼ ਨੇ

ਨਮ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਕੁਝ ਲੋਕ ਜੋ ਖਾਬ ਨੇ,

ਪਤਾ ਏ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਮਾਰ ਏ

ਲੇਖ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨੇ।

ਫ਼ੇਰ ਵੀ ਤਰਸ ਜੇ ਕਰੇ ਰੱਬ ਮੇਰਾ

ਤਰਸ ਯੋਗ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦਾ ਤੂੰ ਅਸਾਰ ਏ।

Garam hawa'an de mijaz ne

Nam akhaan ch kuz lok jo khaab ne

Ptaa e kismat di maar e

Lekh gusse to baahr ne

Pher vi taras je kare rabb mera

Taras yog bnaayi janda tu asaar e

Je Gulaab hunde

 

ਕਾਸ਼! ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ ਹੁੰਦੀ,

ਬਗੀਚੇ ਤੇਰਿਆਂ 'ਚ

ਤੇਰੇ ਆਉਣ ਦਾ

ਰੋਜ਼ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੀ, 

ਬਨੇਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਤੱਕ

ਹਵਾ ਵੇਖ ਤੈਨੂੰ,

ਮੈਨੂੰ ਝੂਮ ਕੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ

ਤੇਰੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਸੂਹੇ

ਕਦੇ ਹਰੇ, ਸਲੇਟੀ,

ਭਰ ਗਲਵੱਕੜੀ ਵਿੱਚ

ਚੁਣਦਾ ਸੀ ਫੁੱਲ ਜਿਹੜੇ

ਕਾਸ਼! ਉਸ ਗੁੱਲਦਸਤੇ ਵਿੱਚ

ਮੈਂ ਵੀ ਜੜੀ ਹੁੰਦੀ,

ਕਾਸ਼! ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ ਹੁੰਦੀ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Ramaz

ਰਮਜ਼ ਪਛਾਣੀ ਗਈ

ਜਦ ਮੁੱਕਦੀ ਕਹਾਣੀ ਗਈ,

ਰੋਸੇ ਭੁੱਲਾਏ ਗਏ

ਜਦ ਰੁੱਸਣ ਦੇ ਇਲਮ ਭੁੱਲਾਏ ਗਏ,

ਖੂਹਾ ਵੇ ਪਾਣੀ ਸੁੱਕਿਆ

ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਬੁਲਾਵੇ ਓਏ,

ਸਤਿਕਾਰ ਦਾ ਘੁੰਡ ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ

ਆਮਣੋ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬੇਸ਼ਰਮ ਨਚਾਏ ਵੇ,

ਘੁਰਕੀ ਵਟਦੇ ਸਿਰ ਸੀ ਨੀਵਾਂ ਲੈਣਾ

ਅੱਜ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਡਰ ਚੁੱਕੇ ਗਏ,

Ramaz pachhani gyi

Jad mukdi kahani gyi

Rosse bhulaye gye

Jad rusan de ilam bhulaye gye

Khooha ve paani sukya

Badala'n nu kon bulawe oye

Satikaar da ghundd chukya gya

Aamno sahmne besharm nachaye ve

ghurki vatde sirr si niva lena

Ajj akhaan cho darr chuke gye

                 (Traditional view of Punjab)

Intzaar ਇੰਤਜ਼ਾਰ

 (ਇੰਤਜ਼ਾਰ)✨

ਰੋਜ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਤਕ ਕੇ

ਖੜ ਕੇ, ਮੁੜ ਆਉਂਦੀ ਹਾਂ

ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਕੋਲ

ਉਸ ਬਾਰੇ ਸੁਨੇਹਾ ਛੱਡ ਆਉਂਦੀ ਹਾਂ,

ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ, ਬਸ!

ਦਿਲ ਅਧੂਰੇ ਦਾ ਗਮ

ਹਵਾਵਾਂ ਹਵਾਲੇ ਰੱਖ ਆਉਂਦੀ ਹਾਂ,

ਪਾਕ ਨੂਰ ਅਵੱਲੀ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਮਿਲਣ ਦੀ ਧਰਤ

ਕਹਾਣੀ ਸੱਚ ਮੰਨਦੀ ਹਾਂ,

ਤਾਂਹੀ ਤਾਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ

ਸੁੰਨ ਬੈਠ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ

ਕੱਢ ਆਉਂਦੀ ਹਾਂ।

ਹਨ੍ਹੇਰ ਉੱਤੇ ਵੀ ਕਦੇ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ,

ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ 

ਕਿੰਨੇ ਸਾਹ ਕਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌙

#SugamBadyal

Bharti ਭਾਰਤੀ

 ਕਿਸੇ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਫੋਰਨ ਚ ਆ ਕੇ ਇੰਨੀ ਤਰੱਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ,ਜਦਕਿ ਵੱਡੀ ਵੱਡੀ ਹਸਤੀਆਂ ਜੋ ਫੋਰਨ ਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੁੰਦਰ ਪਿਚਾਈ, ਸ਼ਾਨਤੰਨੂ ਨਾਰਾਇਣ( ਅਡੋਬ ਇਨ), ਪਰਾਗ ਅਗਰਵਾਲ (ਟਵੀਟਰ), ਲੀਨਾ ਨਾਇਰ ( ਚੇਨਲ), ਸਤਿਆ ਨਡੇਲਾ (ਮਾਇਕਰੋਸਾਫਟ), ਰੂਪੀ ਕੌਰ (ਕਵਿਤਰੀ), ਸਭ ਭਾਰਤੀ ਹਨ। 

ਭਾਰਤੀ ਬੰਦੇ ਦਾ ਜੁਆਬ ਸੀ, ਕਿ ਇੱਥੇ ਤਰੱਕੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਰ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਸਾਡੇ ਭਵਿੱਖ, ਰਹਿਣੀ ਸਹਿਣੀ, ਸਿਹਤ ਸਹੂਲਤਾਂ, ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਸਿਸਟਮ, ਲਾਈਫ਼ ਸਟਾਈਲ, ਸਕਿਓਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਹਕੂਮਤ ਵੱਲੋਂ ਜਦੋ- ਜਹਿਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਕੂਮਤ ਇਸ ਉੱਤੇ ਜਦੋ ਜਹਿਦ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਮੰਦਰ ਬਣਨਗੇ ਅਤੇ ਕਿੰਨੀ ਥਾਂ ਮਸਜਿਦ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ ✍️

Ik chupp ne

 ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਨੇ...

ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਨੇ ਕਿੰਨੇ ਬਵਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ,

ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੌਂਸਲਾ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ,

ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੁਨਾਹ ਕਮਾ ਦਿੱਤਾ,

ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਨੇ ਤੀਲੀ ਦਾ ਕੰਮ ਦਿੱਤਾ,

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਧਰਤ 'ਤੇ ਸਮਸ਼ਾਨ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,

ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਨੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਖੜੇ ਬੰਦੇ ਦਾ

ਹੌਂਸਲਾ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ।

ਕਦੇ, ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਨੇ ਚੁੱਪ ਕੀਤੇ ਬੋਲ

ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਨਚਾ ਦਿੱਤਾ

ਫ਼ੇਰ ਕੋਈ ਦੱਸੇ...,

ਕਿੰਨਾ ਸ਼ੋਰ ਹੋਇਆ?.. 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Hope ਆਸ

 ਆਸ : Hope

ਰਹਿੰਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਜੋੜੀ ਰੱਖਣ ਦਾ ਭਰਮ

ਭਰਮ ਵਿੱਚ ਸਦੀਆਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਸਦੀਆਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ

ਪੂਰਨ ਹੋਣ ਦੀ ' ਆਸ' ,

'ਆਸ' ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਵਿਖਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ,

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਆਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹਕੀਕਤ

ਪਨਪ ਰਹੀ ਹੈ,

ਪਨਪਦੇ ਅਣਗਿਣਤ,

ਅਣਕਹੇ ਸੁਪਨੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਤੀਰ

ਤਿੱਖੇ, ਹੋਰ ਤਿੱਖੇ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ,

ਤਿੱਖੀ ਧਾਰ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਪਰਦਾ ਚੀਰ ਕੇ

ਕੁਝ ਹਕੀਕਤ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ

ਕੁਝ ਸਿਰਫ਼ ਚੱਲਦਾ - ਫਿਰਦਾ ਅਹਿਸਾਸ,

ਉੱਕਾ ਅਹਿਸਾਸ, ਬੇਮਤਲਬਾ,

ਸਿਰਫ਼ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਹੀ,

ਪਰ ਫ਼ੇਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਣ

ਢੁੱਕਣ ਦੀ ਆਸ ਬਰਕਰਾਰ ਹੈ,

ਪਤਾ ਨੀ? ਕਿਹੜੇ ਪਾਸੇ,

ਕਿਧਰੇ ਤਾਂ ਹੈ, ਆਸ - ਪਾਸ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Path ਰਾਹ

 ਕਈ ਰਾਹ ਐਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦੇ। ਜਿੱਥੇ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਸ! ਹੁਣ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਮੋੜ ਤੋਂ ਫ਼ੇਰ ਰਾਹ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਿਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਦਗੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਰਾਹ ਹੈ, ਦੋਵੇਂ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਰਾਹ ਉੱਤੇ ਤੁਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਮਿੱਟੀ- ਧੂੜ, ਕਦੇ ਪੱਕੀ ਬਜਰੀ - ਸੀਮਿੰਟ ਲੁੱਕ ਦੇ ਰਾਹ ਵਰਗੀ ਸਖਤ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ, ਕਦੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਸਪੈਂਸ, ਮੋੜ ਤੋਂ ਫ਼ੇਰ ਮੋੜ ਵਰਗੀ, ਕਦੇ ਤੇਜ਼ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਚੱਲਦੇ ਵਾਹਨਾਂ ਵਰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੋ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਖਲੋ ਕੇ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵੀ ਜੇਕਰ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਸੋਚਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਹਾਅ ਤੋਂ ਉਲਟ ਚੱਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਧੂ, ਫਾਲਤੂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਰਿਜ਼ਲਟ ਕਿ ਵੇਗ ਉੱਤੇ ਉਲਟ ਹੱਥ- ਪੈਰਾਂ ਮਾਰਨਾ ਬੇਵਕੂਫ਼ੀ ਹੈ। ਇਸ ਔਪਸ਼ਨ ਦੇ ਉਲਟ ਵੀ ਦੋ ਔਪਸ਼ਨ ਹਨ - ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੇ ਵੇਗ ਸਹਾਰੇ ਛੱਡ ਦੇਣਾ, ਜਾਂ ਉਸ ਵੇਗ ਨਾਲ ਤੁਰਨਾ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਚੱਪਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਝਾੜ, ਚੱਟਾਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਵੀ, ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵੇਗ ਉੱਤੇ ਵੀ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ।

ਕੁਝ ਰਾਹ ਇੰਨੇ ਲੰਮਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿ ਤੁਰਦੇ ਤੁਰਦੇ ਹੁਣ ਇਹੀ ਭਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਮੈਂ ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿਸੇ ਗੋਲੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਘੁੰਮੀ ਜਾ ਰਹੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਓਹੀ ਹੈ ਨਕਸ਼। ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਉੱਤੇ ਜਾਕੇ ਮੌਸਮ, ਰੁੱਤਾਂ, ਸੁਭਾਅ, ਨੈਣ ਨਕਸ਼, ਲੋਕ, ਫੁੱਲ ਬੂਟੇ, ਰੁੱਖ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਤੇ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਢੰਗ ਵੀ....।

ਹਰ ਰਾਹ ਤੋਂ ਹਰ ਕੋਈ ਮੰਜ਼ਿਲ ਭਾਲਦਾ ਹੈ,

ਕਦੇ ਮਿੱਟੀ ਸਨੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ ਧਰਤ ਨਹੀਂ ਖੰਗਾਲਦਾ

ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਪਦੀ ਮਿੱਟੀ ਰੇਤ ਹੁੰਦੀ

ਕਿਉਂ ਨੀ ਕੋਈ ਮਿੱਟੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਪਛਾਣਦਾ,

ਬੱਦਲਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਵੀ ਵੇਖ ਜ਼ਰਾ ਕੁ

ਕਿੰਨਾ ਕਿੰਨਾ ਫ਼ਰਕ ਏ

ਸ਼ਾਹ ਕਾਲੇ ਹਨ੍ਹੇਰ ਬਣ ਆਵਣ

ਚਿੱਟੇ ਘੋੜੇ ਦਿਖਦੇ ਕਦੇ ਸੁਹਾਵਣੇ

ਦਿਲ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਦੇ ਜਾਵਣ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌙🌻