"ਵਕਤ – ਜਿੱਥੇ ਰੋਣਾ ਵੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਏ।"
ਚੁੱਪ ਚੰਦਰੀ 'ਚ ਗੁੰਮ ਹਾਲਾਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਵਕਤ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਜਜ਼ਬਾਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਤੂੰ ਹੁਣ ਬਦਲ ਗਏਂ,
ਸਭ ਦੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਅਲਫਾਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਬਦਲ ਜਾਣ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਕੋਈ ਨੀ ਪੁੱਛਦਾ,
ਐਵੇਂ ਖੁਦ ਹੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਖੁਦ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਰਦੇ ਨੇ।
ਮੁਸਕਾਨਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕਈ ਦੁੱਖ ਛੁਪਾਏ ਜਾਂਦੇ,
ਰੋਣਾ ਵੀ ਅਕਸਰ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ।
ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਵੀ ਨਾ “ਕੀ ਹੋਇਆ?”,
ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਦੁੱਖ ਵੀ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਹੀ ਗੁੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਸੱਚ ਪੁੱਛ,
ਵਕਤ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਏ –
ਜਿੱਥੇ ਰੋਣਾ ਵੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਏ।
ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌻
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
अगर हम गुलाब होते
काश! हम गुलाब होते तो कितने मशहूर होते किसी के बालों में, किसी के बागों में, किसी मसजिद में, तो कभी किसी मजहार पे सजे होते, . काश! हम गुलाब ...
-
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਨਾਟਾ, ਇੱਕ ਥਾਂ ਹੈ 'ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਗੋਦ' ਜਿੱਥੇ ਸਾਹ ਮੇਰੇ 'ਚ ਵੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ ਚਾਰ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਬਸ ਮੈਂ ਹਾਂ ਤੇ ਹੈ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਜੋ ਇਸ ...
-
ਪਿਛਲੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਈਂ ਕੋਈ ਪੜਦਾ ਚਹਿਕਦੇ ਰੁਤਬਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ, ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੁੰਦੀ ਏ ਅੱਜਕੱਲ ਬੇਕਾਰ ਫਿਲਾਸਫੀਆਂ ਵਰਗੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ, ਭੁੱਖ ਰੁਤਬ...
-
ਇਸ਼ਕ ਜੇ ਡੂੰਘਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਗੱਲਾਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ, ਤੇ ਦਿਲ, ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਝਿੱਲਮਿੱਲ ਵਿੱਚ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੁਗਮ
No comments:
Post a Comment