ਖਾਲੀਪਣ Khaalipun

 

ਇਹਨਾਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਉਣ ਨੂੰ
ਜਾਂ ਇੰਝ ਕਹਾਂ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਸੋਚੀ ਨਈਂ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਦੀ।

ਬੱਸ! ਖਾਲੀ ਬਰਤਨ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ
ਬੱਸ! ਭਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਨਈਂ ਕੀਤਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਦਰਮਿਆਨ Darmiyaan

ਓਹਦੀ ਘੜੀ ਦੀ ਸੂਈ ਕੀ
ਓਹਦੇ ਲਾਰਿਆਂ 'ਚ ਵੀ ਨਈਂ,
ਉਹ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਹੈ,
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਭੁਲੇਖਾ,
ਤਾਰੇ ਵੀ ਨਹੀਂ...।

ਕੜੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਮਲਾਈ...
ਉਹ ਲਾਲ ਸ਼ਾਮ ਜਿਹਾ,
ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ...
ਕਿਤੇ ਛੂਹ ਕੇ ਲੰਘਣ ਸਾਨੂੰ,
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੀਨਾਰਾਂ 'ਚੋਂ ਵੀ ਨਈਂ।

ਦਰਮਿਆਨੇ ਸਾਡੇ
ਅਸਮੰਜਸ ਸੀ,
ਤਿੜਕੇ ਜਿਹੇ ਬਾਟੇ ਵਿੱਚ
ਭਰ - ਭਰ ਪਾਣੀ ਘੁੱਟ ਘੁੱਟ ਭਰਾਂ,
ਅੱਗ ਲੱਗੇ, ਬੁੱਝੇ ਈ ਨਾ,

ਉਹ ਪਿਆਸ ਸੀ
ਤੇ ਅਸਾਂ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆਸੇ ।


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਦਰਿਆ ਬਿਮਾਰ ਹਨ Dariya Bimar Han

 ਇਸ ਦਰਿਆ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛੋ

ਇਕੱਲੇ ਰਹੇ, ਮਹੀਨੇ ਸਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛੋ

ਗਲਘੋਟੂ ਹਵਾ - ਨਸ਼ਾ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤਾ

ਕਾਤਿਲ ਕੌਣ? ਇਹ ਸਵਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛੋ।

ਮੰਨਤਾਂ, ਭਬੂਤਾਂ, ਤਵੀਤਾਂ ਦੀਆਂ ਪੂੜੀਆਂ

ਰੱਬ ਨੇ ਸੁਣਨਾ ਖੌਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਸਾਡਾ ਰੌਲਾ?

ਗਲ਼ਦਾ - ਸੜਦਾ..ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ... ਫ਼ੇਰ ਕੀ ਏ,

ਸਭ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਭਾਰ ਚੁੱਕੋ।

ਆਖੈ ਮੇਰੀ ! ਦਰਿਆ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ,

ਰੁਕ ਕੇ ਸਾਰ ਤਾਂ ਪੁੱਛੋ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Adhi kalam di Syaahi ਅੱਧੀ ਕਲਮ ਦੀ ਸਿਆਹੀ

 ਅੱਧੀ ਕਲਮ ਦੀ ਸਿਆਹੀ

ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ

ਹੁਣ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਬਿਨ ਰੁਕਿਆਂ ਬਸ, ਤੇਰੇ ਨਾਂ ' ਤੇ

ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਖ਼ਤ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਚਿੱਕ ਕੀਤਾ,

ਸਿਆਹੀ ਕਲਮ ਦੀ ਮੁੱਕਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਪੰਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਡੁੱਬਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਕਹਾਂ ਕਿ ਨਈਂ, ਪਰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਦੇ

ਕਿਤੇ ਖੇਡ, ਹੱਸਣ - ਰੁੱਸਣ ਨੂੰ ਨਈਂਓ ਦਿਲ ਕੀਤਾ,

ਤੇਰੇ ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਨਾਲ ਤੁਰਦੇ ਰਹੇ,

ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਮੱਲਣ ਦਾ,

ਅਹਿਸਾਸ, ਹੱਕ ਕਦੇ ਨਾ ਦਿੱਤਾ।

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਖੜ੍ਹਦਾ,

ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਤੇਰਾ ਅਹਿਸਾਸ,

ਰੋਜ਼ ਹੱਥ ਫ਼ੜਕੇ ਬਹਿੰਦਾ, ਖੜ੍ਹਦਾ, ਤੁਰਦਾ,

ਰਾਹ ਸੁੰਨਮ ਸਾਨਾਂ 'ਤੇ

ਡਰਦੇ ਮਸਾਨਾਂ ਦੇ, ਰੂਹ ਤੇਰੀ ਨੂੰ,

ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਣ ਦਾ ਹੱਕ ਨਾ ਦਿੱਤਾ,

ਮੇਰੀ ਬੰਦਿਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਕਿਤੇ ਰੁੱਸ ਤਾਂ ਨਈਓ ਗਿਆ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੱਕ ਨਾਲ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ।

ਸਿਆਹੀ ਮੁੱਕੀ, ਤੇ ਮੇਰਾ ਖ਼ਤ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਂ

ਪੂਰਾ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌙

Raah di kismat

 𝓓𝓮𝓼𝓽𝓲𝓷𝔂 𝓸𝓯 𝓮𝓿𝓮𝓻𝔂 𝓹𝓪𝓽𝓱 .

ਹਰ ਰਾਹ ਦੀ ਕਿਸਮਤ

ਹਰ ਰਾਹ ਤੋਂ ਹਰ ਕੋਈ

ਮੰਜ਼ਿਲ ਭਾਲਦਾ ਹੈ,

ਕਦੇ ਮਿੱਟੀ ਸਨੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ

ਧਰਤ ਨਹੀਂ ਖੰਗਾਲਦਾ,

ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਪਦੀ

ਮਿੱਟੀ ਰੇਤ ਹੁੰਦੀ,

ਕਿਉਂ ਨੀ ਕੋਈ ਮਿੱਟੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ

ਫ਼ਰਕ ਪਛਾਣਦਾ,

ਬੱਦਲਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਵੀ ਵੇਖ ਜ਼ਰਾ ਕੁ

ਕਿੰਨਾ ਕਿੰਨਾ ਫ਼ਰਕ ਏ,

ਸ਼ਾਹ ਕਾਲੇ ਹਨ੍ਹੇਰ ਬਣ ਆਵਣ,

ਚਿੱਟੇ ਘੋੜੇ ਦਿਖਦੇ ਕਦੇ ਸੁਹਾਵਣੇ,

ਦਿਲ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਦੇ ਜਾਵਣ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Albatross ਅਲਬਾਟਰੋਜ

 ਅਲਬਾਟਰੋਜ | Albatross (a bird)

ਜਦ ਜਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ

ਖਾਮੀਆਂ ਕੱਢ ਕੇ ਖੁਦਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ

ਝਗੜਾ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,

ਤਦ -ਤਦ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਯਕਦਮ

ਮੇਰੇ ਅੰਦਰੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਬੋਲਦੀ ਹੈ,

"ਤੂੰ ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਉੱਤੇ ਹੈ,

ਚੰਗਾ ਹੈਂ, ਬਿਹਤਰੀਨ ਹੈ,

ਤੂੰ ਹੇਠਾਂ ਵੇਖ,

ਅਤੇ ਧਰਤ ਦੀ ਸਮਤਲ ਉੱਤੇ

ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਵਾਂਗਰਾਂ

ਉੱਚੀ ਅਥੱਕ ਉੱਡਾਨ ਭਰਨੀ ਹੈ,"

ਤੇਰੀ ਉਡਾਨ ਸਭ ਵੇਖਣਗੇ,

ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਅਦਭੁਤ ਪੰਛੀ ਵਾਂਗਰ

ਤੇਰੀ ਇੱਕ ਦੀਦ ਨੂੰ ਉਤਾਵਲੇ ਰਹਿਣਗੇ,

ਬਸ! ਹਾਲੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ

ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖੰਭਾਂ ਦੀ ਬਨਾਵਟ,

ਆਕਾਰ ਨੂੰ ਚਾਕ ਬਣ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿ,

ਦੇਖਦਾ ਰਹਿ ਬਣਦੇ ਆਕਾਰ ਨੂੰ,

ਕੁਦਰਤ ਛੋਟੇ ਤਿਣਕੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰਾਮਾਤ

ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,

ਹਾਲੇ ਖੰਭਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ,

ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ

ਅਦਭੁਤ ਹੁਸਨ, ਮਖਮਲੀ

ਰੰਗੀਲੇ  ਵੱਡੇ ਖੰਭ 

ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਜਾਦੂਗਰ ਵਾਂਗ

ਜਾਦੂ ਟੂਣੇ ਜਿਹੇ ਹੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,

ਵਾਂਗ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਟਿਮਟਿਮ ਜਗਣਾ ਹੈ,

ਹਾਲੇ ਉਸ ਸ਼ਮਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲਈ

ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲੌਰ ਚਾੜ੍ਹ

ਕਿ ਤਾਰੇ ਵੀ ਤੇਰੇ ਲਈ

ਉਨੇ ਹੀ ਦੀਵਾਨੇ ਹੋ ਜਾਣ

ਜਿੰਨਾ ਤੂੰ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਹੈਂ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌻

#SugamWrites

Manzil De Ishq ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਇਸ਼ਕ਼

 

ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਮੰਜਿਲਾਂ ਨਾਲ ਹੀ
ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਨੇ,

ਜਾਣਦਿਆਂ ਪਛਾਣਦਿਆਂ ਰਾਹਾਂ ਦਾ
ਸਫ਼ਰ ਕੁਝ ਖਾਸ ਨਹੀ,

ਬੁੱਲੀਆਂ ਦੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ
ਦੰਦਾਂ ਵਗੈਰ ਵੀ ਕੀ ਪਛਾਣ ਹੁੰਦੀ,

ਜੇ ਰੁੱਤਾਂ ਇੱਕ ਜਿਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਤਾਂ ਮੌਸਮਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ
ਖਵਾਹਿਸ਼ ਏ ਦੀਦ ਨਾ ਹੁੰਦੀ,

ਸੁਹਾਵਣੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦੇ
ਗੁੱਝੀ ਕਾਇਨਾਤ ਦੇ ਜੇ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਹੁੰਦੇ,

ਜੇ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਇਤਫ਼ਾਕ ਰੱਖਦੇ ਹੁੰਦੇ
ਮਿਲਦਿਆਂ ਵਿਛੜਦਿਆਂ ਦਾ
ਅਰਥ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,

ਜੇ ਦੋ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੰਗਮ ਨਾ
ਦੋ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਏ
ਸਮਝਣ ਨੂੰ ਫਰਕ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,

ਖੁਦਾ ਤੇਰੇ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਜੇ ਕੋਈ ਰਾਜ ਨਾ ਹੁੰਦੇ,
ਕਾਹਦਾ ਫ਼ੇਰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਰੁੱਸਣਾ ਮੰਨੋਣਾ ਹੁੰਦਾ,

ਜੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਧਰਤ ਅਸਮਾਨ
ਫ਼ੇਰ ਕਾਹਦੇ 'ਹਿਜ਼ਰ' ਉੱਤੇ ਲਿਖੇ
ਵਾਕ, ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਨਾ ਹੁੰਦੇ,

ਜੋ ਕੋਈ ਅਧੂਰਾ ਲਫ਼ਜ਼ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਕਾਹਨੂੰ ਪਰੋਣੇ ਸੀ ਬੈਠ ਰੋਜ਼
ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਮਣਕੇ,

ਜੇ ਮਿਲਣਾ ਵਿਛੜਨਾ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਕਾਹਦੇ ਫ਼ੇਰ ਸੋਹਣੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਇਤਫ਼ਾਕ ਹੁੰਦੇ,

ਕਿਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਰੂਹ ਦੇ ਹਾਣੀ
ਜੇ ਚੱਲਦੇ ਫਿਰਦੇ ਜਣੇ ਖਣੇ ਨਾਲ ਮੇਲ਼ ਹੁੰਦੇ,

ਕਿਉਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਵਧਣ ਦੀ ਫ਼ੇਰ ਚਾਹਅ ਹੁੰਦੀ
ਜੇ ਮੈਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੀ ਰਾਹ ਹੁੰਦੀ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ✨

ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਕਿਤਾਬ Allah Di Kitaab

ਰੀਝ ਨਾਲ ਜੋੜੇ ਨੇ ਜੋ
ਖੁਆਬ ਅਸਮਾਨ ਵਰਗੇ,
ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ,

ਦੱਸ ਕਿੱਥੇ ਧਰ ਆਵਾਂ ਖ਼ਤ ?
ਹਰ ਗੱਲ  ਜੋ ਲਿਖ ਰੱਖੀ ਆ
ਚੰਨ - ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਜਹਾਨ ਨੂੰ,

ਪਤਾ ਦੱਸੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਮਹਿਤਾਬ ਦਾ,
ਹਲਫ਼ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੂਰ ਦੀ
ਮੈਂ ਲਿਖੀ ਕਿਤਾਬ 'ਚ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਫੋਲਦੀ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਇੱਕ ਜਾਮੀ ikk Zaami

 

ਕਵਿਤਾ ਲਿਖ ਕੇ ਜਾਮੀ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ,
ਹੌਲਾ ਕਰਦਾ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਕੁਝ ਹਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਖਿੱਝਦਾ ਹੈ,
ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਹਾਲਤ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਗੂੰਗੇ, ਕੋਰੇ ਪੰਨਿਆਂ ਉੱਤੇ ਮੱਧਦਾ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਉਮੀਦ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕੀ ਇੱਕ ਲੋਅ ਵਾਂਗ
ਬੇਵੱਸੀ ਦੇ ਹਨ੍ਹੇਰ ਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ।

ਅੱਖਰ - ਅੱਖਰ, ਲਫ਼ਜ਼ - ਲਫ਼ਜ਼,
ਵਾਕ ਵਾਕ ਦੇ ਤੰਦ ਬੁਣਦਾ,
ਕਿਤੇ ਉਧੇੜ ਤੰਦਾਂ ਫਿਰ ਤੋਂ ਤੋਪੇ ਭਰਦਾ ਹੈ,
ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ, ਆਪ ਰੋਂਦਾ
ਅਤੇ ਆਪੇ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਂਦਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ।

ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ... ਕੁਝ ਇੰਝ ਹੀ
ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਚੋਟੀ ਉੱਤੇ ਖਲੋ
ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦਾ ਬੋਝ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾ
ਹੇਠਾਂ ਦੂਰ ਧੱਕਦੀ ਫਿਰਦੀ ਹਾਂ,
ਕੁਝ ਚੰਗੇ ਹਲਾਤਾਂ ਦੀ
ਖਵਾਹਿਸ਼ ਏ ਦੀਦ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਹਾਂ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌻

ਕਣ ਕਣ ਏਕ ਓਅੰਕਾਰ' Kan kan Ek Onkaar

 ਸੋਚਣ ਨੂੰ ਜ਼ਰੀਆ ਮਿਲੇ,

ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਕਲਮ,

ਕਮਾਲ ਵਕਤ ਮਿਲੇ,

ਜੋੜਨ ਨੂੰ ਲਮਹੇ ਖਾਸ,

ਸਬਰ ਦੀ ਠੋਕਰ ਮਿਲੇ,

ਸਹਿਣ ਨੂੰ ਤਾਕਤ,

ਕਲਮ ਨੂੰ ਦੁਆ ਮਿਲੇ,

ਖੁਬਸੂਰਤ ਖਿਆਲ,

ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਮਾਤ ਮਿਲੇ,

ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਰਵਾਹ,

ਰਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਬਰ ਮਿਲੇ,

ਭੁੱਖਿਆਂ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪਤੀ,

ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਮਿਲੇ,

ਦਰਦ ਨੂੰ ਹਮਦਰਦ,

ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਮਿਲੇ,

ਕਣ - ਕਣ ਨੂੰ ਢੇਰੀ,

ਮੰਜ਼ਿਲ ਏ ਯਕੀਨ ਮਿਲੇ,

ਸੋਹਣੇ ਸਫ਼ਰ ਦੀ ਤਪਿਸ਼,

ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਮਿਲੇ,

ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼,

ਕੁਦਰਤ 'ਚ ਸਕੂਨ ਮਿਲੇ,

ਕਣ ਕਣ ' ਏਕ ਓਅੰਕਾਰ'

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Dil De Khayal ਦਿਲ ਦੇ ਖਿਆਲ

ਪਾਣੀਆਂ ਵਾਂਗ ਵਹਿੰਦੇ ਰਹਿ
'ਦਿਲਾ' ਤੂੰ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ  ਲੈ ਕੇ,

ਸੁਣਦਾ ਰਹਿ, ਹੱਸਦਾ ਰਹਿ
ਬੇਫਿਕਰ ਰਹਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਤੋਂ,

ਰੁੱਸਦਾ ਰਹਿ, ਫ਼ੇਰ ਮਨਾਉਂਦਾ ਰਹਿ
ਮੌਸਮਾਂ ਵਾਂਗ ਰਹਿ ਬਦਲ - ਬਦਲ ਖੇਡ ਖੇਡਦਾ,

ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ
ਕਦੇ ਨੇੵਰਾ ਜੇ ਹੋਜੇ, ਪੱਕਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾ ਇਮਾਰਤ ਬਣਕੇ,

ਵਹਿੰਦਾ ਰਹਿ ਕੁੱਲ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਾ ਕੇ
ਤੁਰਦਾ ਰਹਿ ਆਪਣੀ ਸੋਹਣੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾ ਕੇ,

ਗਾਉਂਦਾ ਰਹਿ ਤੂੰ ਗਜ਼ਲਾਂ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀਆਂ
ਤੁਰਦਾ ਰਹਿ ਰਾਹੋਂ ਰਾਹੀਂ ਬੇਸੁੱਧ ਫਕੀਰ ਬਣ ਕੇ,

ਸੱਜਦਾ ਰਹਿ ਦਿਲਾ ਸੋਹਣੀ ਕਾਇਨਾਤ ਬਣਕੇ
ਵਹਿੰਦਾ ਰਹਿ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਕਲਮਾਂ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਬਣਕੇ,

ਲੈਂਦਾ ਰਹਿ ਅੰਗੜਾਈਆਂ ਜਿਵੇਂ
ਸਵੇਰ ਦੀਆਂ ਨਿੰਦਰਾਂ ਤੋਂ ਉੱਠਕੇ ਨਵੀਂ ਸਵੇਰ ਬਣਕੇ,

ਵਹਿੰਦਾ ਰਹਿ ਤੂੰ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਾਂਗ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸੱਚੇ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਰਹਿ
ਹਰ ਵਕਤ ਪਿਆਸ ਬਣ ਕੇ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

काश! हम गुलाब होते

 

काश! हम गुलाब होते
तो कितने मशहूर होते
किसी के बालों में,
किसी के बागों में,
किसी मसजिद में,
तो कभी किसी मजहार पे सजे होते,

काश! हम गुलाब होते
हमारे पर पत्थर की निगाहों भी
प्यार से भरी होती,
ना कोई देखता हमें नज़र मैली से,
सिर्फ प्यार और खुबसूरती का प्रतीक होते,

काश! हम गुलाब होते
तो हम सबकी पाक मुहब्बत का
तोहफा होते,
किसी की किताब में,
किसी की जेब पर सजा धड़कन सुनते
किसी के गुलदान में सजते,

काश! हम गुलाब होते,
किसी के आशियानों में,
याँ डाल से कट जाने के बाद भी
किसी पैगंबर के मजारों पर,
यां किसी की पुसतकानों में,

काश! हम गुलाब होते
कितने मशहूर होते,
पाक इश्क़ के तोहफों में
हम भी इज़हार ऐ इश्क़ के
गवाह होते,

काश! हम गुलाब होते
भँवरों से संगीत सुनते,
हवाओं पर खिल खिलकर झुमते,
हम बेबाक होते,
क्योंकि हम तेरे धर्म से जुदा होते,
सज़ा करते हर मंदिर मस्जिद गुरुद्वारे में,
तुम्हारे धर्मों में ना हम पिसा करते

काश! हम गुलाब होते
कितने मशहूर होते,
गुरु, पैगम्बर, हर इंसान
हर मुलक में दिलबर हमारे,
और हम उनके होते,
धर्म के पहरे में हम नहीं आते,
हम हर महान महात्मा की श्रद्धांजलि होते,
और सभी को हम कबुल होते,

सुगम बडियाल❤

Preet ਪ੍ਰੀਤ

 

ਮੈਂ ਫ਼ੇਰ ਲੱਭਾਂਗੀ ਤੈਨੂੰ ਜੜਾਂਗੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਫਰੇਮ ਵਿੱਚ
ਸਮੇਂ ਦੀ ਚਾਪ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਪਲ ਉਧਾਰ ਲੈ ਕੇ
ਤੇਰੇ ਲਈ ਸਮਾਂ ਆਪਣਾ ਰੋਕ ਲਵਾਂਗੇ
ਖਿੱਚ ਧੂਹ ਕੇ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਅੱਖਾਂ ਪਿੱਛੇ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ

Sugam Badyal

Main Pher Labhangi Tenu
Jrangi Preet De Frame Vich
Samme Di Chaap Vichon
Kuzz Pal Udhaar Lae Ke
Tere Layi Samma Aapna
Rok Lawange
Khich Dhuh Ke Yaan
Aapni Akhaan Pichhe
Band Kar ke...

Do mausam

 

रात क्या वक्त Raat Kya Waqt

 

अधूरी कहानी Adhuri Kahani

 कुछ तो होगा इस जहां में हमारा

कि हम कुछ खास महसूस करते हैं, 

कुछ तो अधुरा है अभी पीछे 

कि हम आगे बढ़ना नहीं हैं चाहते,

अंधेरों से भी इतना प्यार है

ये डरायें तो भी डरावने नहीं लगते,

कुछ तो है कि हम अधूरे हैं

मगर फिर भी अधूरे नही लगते,

सुगम बडियाल

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਦੇ ਚਾਅ Intzaar De Chaa

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਿੰਨਾ ਸੁੰਨਸਾਨ ਹੈ,
ਬੇਕਰਾਰ ਹੋਇਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਰਾਹਾਂ 'ਚ
ਮਿਲ ਕੇ ਕੁਝ ਦੱਸਣ ਲਈ,
ਰਾਹੇ ਰਾਹ ਚੱਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏਂ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਈਮਾਨਦਾਰ ਹਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਤਾਂ ਵੈਸੇ ਹੀ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਏ,
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦਗਾਬਾਜ਼ੀ, ਮੂੰਹ 'ਚ ਸ਼ਬਾਹ ਏ,
ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜਲਾਉਣ ਲਈ।

ਮੈਂ ਵੀ ਬਹੁਤੀ ਅੜੀਆਂ ਨੀ ਕਰਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਰੱਬ ਨੇ ਮਿਲੋਣਾ ਏ
ਸਾਂਭ ਸਾਂਭ ਰੱਖੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਰੀਝਾਂ ਨੇ ਜੋ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪੁਗੋਣੀ ਏ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ