Categories: Punjabi Poetry
ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ, ਪਰ ਲੱਖਾਂ ਸੁਕੂਨ
ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ, ਪਰ ਲੱਖਾਂ ਸੁਕੂਨ ਕਈ ਪਲ ਅਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਜਾਂ ਇਜ਼ਹਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ — ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਨਿਗਾਹ, ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ...
-
ਰਾਤ ਦਾ ਸਫ਼ਰ, ਧੁੰਦ ਚ ਲਿਪਤ ਬੱਤੀਆਂ, ਤੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਸਤਾ — ਕਈ ਵਾਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਯਾਦਾਂ ਵੀ ਕਿੰਨੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੀਆਂ ਨੇ। ਨਾ ਪੂਰੀ ਦਿਸਦੀਆਂ, ਨਾ ਪੂਰੀ ਮਿਟਦ...
-
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਵੱਸੀ, ਲਾਚਾਰੀ ਹੈ ਚਾਹਅ ਕੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰ ਪਾਉਣ ਦੀ, ਨਜ਼ਰਾਂ ਅਸਮਾਨੀ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਤਕੱਦੀਆਂ ਹਨ , ਫ਼ੇਰ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਜਮੀਨ ਨੂੰ, ਉਮੀਦ ਕੋਸਾ ਜਿਹਾ ਹ...
-
ਪਿਛਲੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਈਂ ਕੋਈ ਪੜਦਾ ਚਹਿਕਦੇ ਰੁਤਬਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ, ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੁੰਦੀ ਏ ਅੱਜਕੱਲ ਬੇਕਾਰ ਫਿਲਾਸਫੀਆਂ ਵਰਗੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ, ਭੁੱਖ ਰੁਤਬ...
-
ਇਸ਼ਕ ਜੇ ਡੂੰਘਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਗੱਲਾਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ, ਤੇ ਦਿਲ, ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਝਿੱਲਮਿੱਲ ਵਿੱਚ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੁਗਮ -
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਨਾਟਾ , ਇੱਕ ਥਾਂ ਹੈ ' ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਗੋਦ ' ਜਿੱਥੇ ਸਾਹ ਮੇਰੇ ' ਚ ਵੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ, ਚਾਰ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਬਸ ਮੈਂ ...
-
ਮੈਂ ਉਹ ਹਾਂ, ਜੋ ਮੈਂ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਲੱਭਿਆ ਈ ਨੀ, ਗਹਿਰੀ ਚੁੱਪ 'ਚ ਕਿਸੇ ਪੂਰੇ ਫਕੀਰ ਦੀ ਕੀਤੀ ਤਪੱਸਿਆ, ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਘਾਹ ਦੀ ਚੋਟੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਜਿਹੀ ਸਮ...
-
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਦੀ ਖਨਕਾਰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਚੂੜੀਆਂ ਦੀ ਖਨਕਾਰ ਤੋਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ – "ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਆ ਰਹੀ ਏ।" ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਦੀ ਗੁਆ...
-
ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਨਸਾਨ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਵਾਂਗ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦਿਲ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ਼ ਦਿਮਾਗ ਨਾਲ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। ਲੋੜੀਂਦੇ ਵੇਲੇ ਹੱਸਦਾ ਹੈ, ਫ਼ਾਇਦੇ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖਤਾ...
0 comments:
Post a Comment