ਰਾਤ ਦੀ ਦਹਲੀਜ਼ ਉੱਤੇ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੀਵਾ ਵਾਲ਼ਿਆ ਸੀ,
ਚਾਨਣ ਦੀ ਉਮੀਦ 'ਚ
ਅੱਜ ਰਾਤੀਂ ਵੀ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ
ਦਰਿਆ ਬੇਕਾਬੂ ਹੁੰਦਾ
ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ,
ਮੋਹਤਬਰ ਚੰਨ ਨੂੰ ਵੀ
ਫ਼ੇਰ ਲਲਕਾਰਿਆ ਸੀ,
ਸਵੇਰ ਦੇ ਹੋਣ ਤੱਕ
ਰਾਤ ਦੀ ਦਹਲੀਜ਼ ਉੱਤੇ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੀਵਾ ਵਾਲ਼ਿਆ ਸੀ,
Sugam Badyal
ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਨਸਾਨ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਵਾਂਗ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦਿਲ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ਼ ਦਿਮਾਗ ਨਾਲ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। ਲੋੜੀਂਦੇ ਵੇਲੇ ਹੱਸਦਾ ਹੈ, ਫ਼ਾਇਦੇ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖਤਾ...
No comments:
Post a Comment