ਪੈਰੀਂ ਨਵੀਂ ਜੁੱਤੀ ਸੀ,
ਛਾਲੇ ਪੈ ਗਏ,
ਪਰ ਤੁਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਸੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜਣਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ,
ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਸੀ,
ਪਰ ਅੱਗੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਜਹਾਨ ਸੀ,
ਮਲਮਲ ਦੇ ਫੋਹੇ ਦਾ ਭਵਿੱਖ
ਸੌ ਦਰਦ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਸੀ,
ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ
ਛਾਲੇ ਪੈ ਗਏ,
ਪਰ ਤੁਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਸੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜਣਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ,
ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਸੀ,
ਪਰ ਅੱਗੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਜਹਾਨ ਸੀ,
ਮਲਮਲ ਦੇ ਫੋਹੇ ਦਾ ਭਵਿੱਖ
ਸੌ ਦਰਦ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਸੀ,
ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ
No comments:
Post a Comment