ਬਸ! ਦਰਿਆਓਂ ਡੂੰਘੇ,
ਅਸਮਾਨੋਂ ਉੱਚੇ,
ਐਸੇ ਗਦਰ ਜੇਹੇ ਬੰਦੇ,
ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ,
ਕੁਝ ਨਿੱਘੇ ਧੂਣੀ ਵਰਗੇ,
ਕੁਝ ਜੁਬਾਨ ਦੇ ਸੁਰ
ਘੰਟੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੇ ਓਹਦੇ,
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ
ਸਮਝ ਨੀਂ ਆਇਆ,
ਉਹ ਮੰਦਰ ਸੀ ਜਾਂ
ਕੌੜੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਹੋਜ,
ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਗੁੱਝੇ,
ਚਿੱਟੇ ਵਾਲ਼ ਸੀ ਸਫ਼ੇਦੀ ਨਹੀਂ
ਨਰਮ ਚਮੜੇ
ਅੱਖਾਂ ਤੇਜ਼ ਤਰਾਰ ਸਨ,
ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਦੇ ਰੂਪ
ਪਰ ਘਟਾ ਕਾਲੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੀਂ
ਗਰਮ ਧਰਤ ਦੇ
ਪਰ ਬੁਲਬੁਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ
ਚੜ੍ਹਕੇ ਉਤਰ ਜਾਵਣ,
ਸਖ਼ਤ ਸੀ ਪਤਾ ਨੀਂ ਨਰਮ,
ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ
ਅਸਮਾਨੋਂ ਉੱਚੇ,
ਐਸੇ ਗਦਰ ਜੇਹੇ ਬੰਦੇ,
ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ,
ਕੁਝ ਨਿੱਘੇ ਧੂਣੀ ਵਰਗੇ,
ਕੁਝ ਜੁਬਾਨ ਦੇ ਸੁਰ
ਘੰਟੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੇ ਓਹਦੇ,
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ
ਸਮਝ ਨੀਂ ਆਇਆ,
ਉਹ ਮੰਦਰ ਸੀ ਜਾਂ
ਕੌੜੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਹੋਜ,
ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਗੁੱਝੇ,
ਚਿੱਟੇ ਵਾਲ਼ ਸੀ ਸਫ਼ੇਦੀ ਨਹੀਂ
ਨਰਮ ਚਮੜੇ
ਅੱਖਾਂ ਤੇਜ਼ ਤਰਾਰ ਸਨ,
ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਦੇ ਰੂਪ
ਪਰ ਘਟਾ ਕਾਲੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੀਂ
ਗਰਮ ਧਰਤ ਦੇ
ਪਰ ਬੁਲਬੁਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ
ਚੜ੍ਹਕੇ ਉਤਰ ਜਾਵਣ,
ਸਖ਼ਤ ਸੀ ਪਤਾ ਨੀਂ ਨਰਮ,
ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ
No comments:
Post a Comment