Kaamyaabi Di Sikhar

 

Aurat

 

रात क्या वक्त / Raat Kya Waqt

क्या वक़्त ‘रात’ बनाई है जन्नत में तूने,

वरना सुकून का लम्हा भी कहाँ नसीब होता।

दिन जैसे शोर में हर सांस उलझ जाती,

ना दिल चैन पाता, ना ख़्वाब करीब होता।

नींद तो आँखों में कब से ही ठहरी रहती,

पर सोने को कहने वाला कोई नहीं होता…

भीड़ के दरमियाँ भी इंसान कितना तन्हा होता,

दिन के पर्दों के पीछे कितनी थकान छुपी रहती है,

ए रात, एहसास शायद तूने ही बेहतर समझा।

(ਯਾਦਾਂ) Yaadan

 

ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਸਾਖ ਉੱਤੇ ਬੈਠਿਆਂ ਕਿੰਨੀ ਦਫ਼ਨ ਹੋ ਗਈਆਂ ਨੇ ਯਾਦਾਂ,

ਕੁਝ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਈਆਂ, ਕੁਝ ਮਿੱਟੀ ਹੇਠ ਲੁੱਕ ਪਈਆਂ... ਯਾਦਾਂ,

ਕੁਝ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੀ ਉਮੀਦ ਹੈ ਇੱਕ ਆਬਾਦ ਬਸਤੀ ਦੇ ਵੱਸ ਜਾਣ ਦੀ,

ਕੁਝ ਸੁਬਹ ਚੱਲੀਆਂ ਅਗਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਤੇ

ਕੁਝ ਮਹਿਰੂਮ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਸਾਥ ਵੇਖਦੇ ਵੇਖਦੇ ਭਾਲ 'ਚ... ਯਾਦਾਂ,

ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਧਵਾਟੇ ਪੁੱਜ ਥੱਕ ਕੁਝ ਚਿਰ ਖਲੋ ਗਈਆਂ,

ਕੁਝ ਕੰਡਿਆਲੀਆਂ ਝਾੜੀਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਲੱੜ ਚਿੰਬੜ ਗਈਆਂ...ਯਾਦਾਂ,

ਕੁਝ ਬਤੌਰ ਦਵਾ ਦਿਲ ਦੇ ਇੱਕ ਕੋਨੇ ਛੁਪੋ ਲਈਆਂ,

ਕੁਝ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਲਹਿੜਾ ਛੁੱਟ ਜਾਵੇ,

ਕੁਝ ਤਾਂ ਫ਼ੇਰ ਵੀ ਭੋਲੇ ਸਿਵ ਦੇ ਸੱਪ ਵਾਂਗ ਗਲਤ ਪਈਆਂ ਰਹੀਆਂ... ਯਾਦਾਂ,

(ਸੁਗਮ ਬਡਿਅਾਲ)

अधूरी कहानी Adhuri Kahani

 कुछ तो होगा इस जहां में हमारा

कि हम कुछ खास महसूस करते हैं, 

कुछ तो अधुरा है अभी पीछे 

कि हम आगे बढ़ना नहीं हैं चाहते,

अंधेरों से भी इतना प्यार है

ये डरायें तो भी डरावने नहीं लगते,

कुछ तो है कि हम अधूरे हैं

मगर फिर भी अधूरे नही लगते,

सुगम बडियाल

ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ Akharaan Da Safar

मोहब्बत गरुर है Mohabbat Garur hai

खत तेरे नाम पर Khatt Tere Naam Per

तेरे नाम पर एक खत
लिखने को मन किया,
कुछ गुस्सा लिखा,
कुछ हसीन पल यादों के
पन्नों पर लूटाए,

कुछ मन घड़त बातें बनाई
कुछ उदासी की जड़ उखाड़ फेंकू,
कुछ हल तो बता,
कुछ इन्सान ने रुलाया
कुछ तेरी अन्देखी से हुए खता,

कुछ प्यार आया था तूझ पर,
कुछ नाराज़गी ने इनकार किया
जो समझाया मूझे तूने,
कभी हाँ कभी इंन्कार किया,

लिख दिया, मगर पता नहीं
भेजूं किस पते पर तूझे खुदा!
अब ये बतायेगा कौन,

सुगम बडियाल🌼

ਅੱਖਰ ਰਾਜ਼ੀ Akhar Raazi

ਲੱਖਾਂ ਅੱਖਰ ਇੱਕ ਦਿਲ ਦੇ ਮੁਹਤਾਜ਼ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਕੱਲ੍ਹ ਤੱਕ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਿਲ ਸਮਝਿਆ ਨਾ ਅੱਖਰ ਗੋਲੇ,
ਦਿਲ ਤੋਂ ਵੀ ਹਾਰੇ ਤੇ ਜਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮੌਤ ਉੱਡਾ ਲੈ ਗਈ
ਕਿੰਨੀ ਸਦੀਆਂ ਬਾਅਦ ਹੋਏ ਫ਼ੇਰ ਦਿਲ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ
ਤੇ ਅੱਖਰਾਂ ਦੇ ਅਰਥ ਵੀ ਕਬੂਲ ਅਤੇ ਰਾਜ਼ੀ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ऐहसान फरामोश Ehsaas Framosh

ऐहसान फरामोश लोग हैं वो,
हमनें तो उनकी तिजोरी पर पहरा बिठाया,
और उन्होंने हमें ही चोर का ताज पहना दिया,


सुगम बडियाल

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦਾ ਹੁਸਨ Sheeshe Da Hussan

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਨਾ ਨਿਹਾਰਿਆ ਕਰ ਬਹੁਤਾ,
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ? ਐਂਵੇ ਮਸਕਰੀ ਕਰਦਾ,

ਐਂਵੇ ਤੈਨੂੰ ਸੋਹਣੀ ਸੋਹਣੀ ਆਖ
ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਹੁਸਨਾਂ ਦਾ
ਗਰੂਰ ਭਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Kaali Raat ਕਾਲੀ ਰਾਤ

ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਤੂੰ ਕਦੇ ਨੀਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਕਿ ਮੈਂਨੂੰ ਦਿਨ ਚਾਹੀਦਾ ਹਾਂ,
ਜ਼ਮਾਨੇ ਭਰ ਦੇ ਦੌਰ ਇੰਝ ਹੀ
ਇੱਕ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਿਗਲ ਜਾਂਦੀ ਏਂ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ


काली रात तूँ कभी नहीं कहती कि
मुझे भी दिन चाहिए,
 ज़माने भर के दौर यूँ ही
एक ही रात में निगल जाती है,

सुगम बडियाल

ਪਰਛਾਵੇਂ Parchhaawen

ਪਰਛਾਵੇਂ : ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਲੰਬੇ, 

ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਚਿਰ ਦੇ

ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਜਾਂ ਪੱਛਮ ਦੇ

ਵਜੂਦ ਇਸਦੇ

ਨ੍ਹੇਰ ਕਰਕੇ ਜਾਂ

ਸਵੇਰ ਕਰਕੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਉਮਰਾਂ ਦੇ

ਪੁੱਟੇ, ਫ਼ੇਰ ਲੱਗੇ,

ਘਾਹ ਵਰਗੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਭੁਲੇਖੇ

ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ

ਖਲੋਤੇ ਹੋਣ ਦੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਅਤੀਤ ਦੇ

ਕੱਚੀ ਪੈਂਸਲ ਰਬੜ

ਜਾਂ ਸਲੇਟ ਵਰਗੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਹੰਢਾਈਆਂ 

ਪੀੜਾਂ ਦੇ, ਜਖਮਾਂ ਦੇ

ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਰਗੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਦੇਸ

ਛੁੱਟ ਗਏ ਪਿੰਡ ਜੂਹਾਂ ਦੇ

ਸੁੰਨ ਕੁਝ ਮਰੀਜ਼

ਮਰ ਗਏ ਰਾਹਾਂ ਤੇ,

ਮੇਲੇ ਨਾਨਕ ਪਿੰਡ

ਕੱਤਕ ਦੇ, ਮੱਸਿਆ

ਡੇਰੇ ਢਾਹਾਂ ਤੇ

ਪਰਛਾਵੇਂ ਗੂੜੀਆਂ

ਸੀ ਜੋ ਰੀਤਾਂ ਦੇ,

ਰੰਗਾਂ ਢੰਗਾਂ ਦੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਘਰ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲੀ

ਬਰਕਤ ਦੇ, ਜੱਸ ਗਏ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਅਮੀਰ ਵਿਹਾਰ ਦੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਰੌਣਕਾਂ ਦੇ

ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਧਰਤੀ

ਤੇ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਦੇ,

ਪਰਛਾਵੇਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਏ

ਮਾਣ ਸਤਿਕਾਰ

ਸਭਨਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਦੇ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਦੇ ਚਾਅ Intzaar De Chaa

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਿੰਨਾ ਸੁੰਨਸਾਨ ਹੈ,
ਬੇਕਰਾਰ ਹੋਇਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਰਾਹਾਂ 'ਚ
ਮਿਲ ਕੇ ਕੁਝ ਦੱਸਣ ਲਈ,
ਰਾਹੇ ਰਾਹ ਚੱਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏਂ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਈਮਾਨਦਾਰ ਹਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਤਾਂ ਵੈਸੇ ਹੀ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਏ,
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦਗਾਬਾਜ਼ੀ, ਮੂੰਹ 'ਚ ਸ਼ਬਾਹ ਏ,
ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜਲਾਉਣ ਲਈ।

ਮੈਂ ਵੀ ਬਹੁਤੀ ਅੜੀਆਂ ਨੀ ਕਰਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਰੱਬ ਨੇ ਮਿਲੋਣਾ ਏ
ਸਾਂਭ ਸਾਂਭ ਰੱਖੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਰੀਝਾਂ ਨੇ ਜੋ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪੁਗੋਣੀ ਏ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਹੁਣਕੇ ਸਾਵਣ Hoonke Saawan

ਵਕਤ ਬਦਲਿਆ, ਦੌਰ ਬਦਲਿਆ
ਲਹਿਜ਼ਾ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਉਬਰਿਆ
ਬੇਢੰਗਾ ਜਿਹਾ ਅੱਜ ਅੰਦਾਜ਼ ਬਣਿਆ,
ਕੂੰਜਾਂ ਰੌਣਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨਾ,

ਚੰਨ, ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਅੱਜ ਟੋਰ ਮੁੱਕ ਗੀ
ਕਾਲੇ ਭੇਸ ਵਿਹਲੇ ਬੈਠੇ ਮਸਤ ਮਸਾਨਾਂ ਦੇ,

ਕੂੰਜਾਂ ਰੌਣਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨਾ
ਸਾਵਣ ਝੱੜੀਆਂ 'ਤੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ
ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਪੁਜਾਈਆਂ ਨਾ,
ਲੱਗੀਆਂ ਨਾ ਉਹ ਦਿਨਾਂ ਵਰਗੀਆੱ ਰੌਣਕਾਂ
ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਪੀਘਾਂ ਪਾਈਆਂ ਨਾ,
ਕੂੰਜਾਂ ਰੌਣਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਢੇਰੀ Mitti Di Dheri

रास्तों के आगाज Raaston ke Agaaz

दर्द के तुफान Dard Ke Tufaan

अभी बहुत दर्द बाकी है
अभी से रोने लगे तो
दर्द को छुपायेंगे कैसे,
मौसमी तुफान है
हम भी देखेंगे,
मातम का पहरा वो
अभी से हमारे नाम पर
बिठायेंगे कैसे?

आजकल फिज़ाओं में
मायूसीयत कुछ ज्यादा है,
कोई बात नहीं!
हमें भी इन्हें धोखा देने में
आजकल मज़ा आ रहा है,

काले रंग में एक
सकून रहता है,
कोई डराने आये
तो अंधेरों में डरेंगे कैसे?
अक्सर ये जगमग करते दिन
ही हमें डरा देते हैं
अंधेरी यादों में इतना हर कहाँ?

सुगम बडियाल🌼

तेरा खयाल Tera Khayal

ਮੇਰੇ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਰੂਬਰੂ ਤੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਸੰਗ ਲੱਗਦੀ ਏ
ਕੀ ਇੱਦਾਂ ਨੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ 'ਆਪਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ
ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਦੀ
ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬੰਨ੍ਹ ਦੇਈਏ?'

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ



मेरे ख्यालों को रूबरू तेरे होने से शर्म आती है
क्या ऐसा नहीं हो सकता 'हम सभी बातों को
अजनबी ही छोड़ और ही दुनिया भर की
बातों से ये समां बांध दें'?

सुगम बडियाल

ਕਾਸੀਦ Qaseed

ਕੋਈ ਕਾਸੀਦ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਲੈ ਜਾਵੇ,
ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਅੱਲਾ ਨੂੰ ਦੇਵੇ,
ਆਪਣੇ ਦੁਖੜਿਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ,
ਲਿਖ ਭੇਜੀ ਏ,
ਕਹੀਂ...
ਉਸਨੂੰ ਥੋੜਾ ਸਮਾਂ ਲੈ ਕੇ,
ਇਸ ਉੱਤੇ ਵੀ ਗੋਰ ਕਰੀਂ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌼

ਜ਼ਿੰਦਗੀ: ਦੋ ਪਹਿਲੂ Zindagi: Do Pehlu

ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਮੰਜਿਲਾਂ ਨਾਲ ਹੀ
ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਨੇ,
ਜਾਣਦਿਆਂ ਪਛਾਣਦਿਆਂ ਰਾਹਾਂ ਦੇ
ਸਫ਼ਰ ਕੁਝ ਖਾਸ ਨਹੀ,
ਬੁੱਲੀਆਂ ਦੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ
ਦੰਦਾਂ ਵਗੈਰ ਤਾਂ ਪਛਾਣ ਨਾ,
ਜੇ ਰੁੱਤ ਇੱਕੋਂ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੌਸਮਾਂ ਦੇ ਵੀ
ਸੁਹਾਵਣੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੁੰਦੇ ਵਾਰ ਨਾ,
ਮਿਲਦਿਆਂ ਵਿਛੜਦਿਆਂ ਦਾ
ਅਰਥ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,
ਜੇ ਦੋ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੰਗਮ ਨਾ
ਦੋ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਏ
ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੁਦਾ ਤੇਰੇ ਦੀ ਮੌਜ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਪੱਤੇ ਦੀ ਵੀ ਖੌਜ ਨਾ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

यादें Yaadein

दिल की ज़रूरत हैं
यादों के झरोखों को साफ रखना
ऐ दिमाग तूझे पता है ना
कुछ यादें दवा है हमारी
ज़िन्दगी की कुछ खांमीयों को
सुधारने करने के लिए,


सुगम बडियाल

ਮੌਸਮਾਂ ਦੀ ਉਮਰ Mosam Di Umar

ਜਿਵੇਂ ਮੌਸਮ ਦੇ ਬਦਲ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਪਤੰਗਿਆਂ ਦੇ ਮਰ ਜਾਣ ਲਈ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੀ ਵਜ੍ਹਾ ਹੁੰਦੀ,

ਕਿਹੜਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਲਗਾਇਆਂ ਬੂੱਟੇ ਫੁੱਟ ਪੈਂਦੇ ਨੇ
ਕੁਝ ਦੀ ਤਾਂ ਉਮੀਦ ਵੀ ਆਪ ਅਤੇ ਬਰਬਾਦ ਵੀ ਆਪ ਹੁੰਦੇ,

ਨਸਲਾਂ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਜਿਹੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ
ਇੱਕੋ ਹੀ ਕੁਝ ਆਬਾਦ ਹੁੰਦੇ ਕੁਝ ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,

ਕੌਣ ਜੀਵੇ ਕੌਣ ਮਰੇ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ
ਹਰ ਹਸਤੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਦੀ ਜਾਂਚ ਹੋਏ,

ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਲਾਡ ਪਿਆਰ ਬਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਸੁਣਿਆ! ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੇ,

ਕਿਤੇ ਵਿਲਕਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਸਿਰਫ਼ ਰੋਟੀ ਏ
ਤੇ ਕਿਤੇ ਰੱਜਿਆਂ ਵੀ ਮੈਂ ਲੋਕੀ ਭੁੱਖੇ ਨੱਚਦੇ ਵੇਖੇ,

ਉੱਚੇ ਮਕਾਨ ਫਿੱਕੇ ਪਕਵਾਨ ਬੇਸੁਆਦ ਜਿਹੇ ਰਾਜਾ ਭੋਜ ਜਿਵੇਂ
ਕੁਝ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ, ਰੋਅਬ ਝਾੜਦੇ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕਿੱਸੇ ਆਮ ਜਿਹੇ,

ਜਿਵੇਂ ਮੁੱਦਤਾਂ ਗੁਲਾਮ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਦੀਆਂ
ਉਂਝ ਮੈਂ ਵੀ ਨੱਚ ਹੀ ਰਹੀ ਹਾਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਚਾਪ ਉੱਤੇ,

ਕਿਉਂਕਿ ਮੌਸਮ ਦੇ ਬਦਲ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

अंधेरे Andhere

अंधेरे में रह जाने की ख्वाहिश है कुछ देर की हमारी,
बहुत दिनों से रोशनी से नाराज़ परेशान हैं आंखें हमारी,

वैसे तो गलती किसी की भी नहीं न हमारी न तम्हारी,
लेकिन चलो अंधेरे के बहाने ही सही,
ठोकर का इलज़ाम अंधेरे पे डाल देंगे


सुगम बडियाल

ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ Jhanaa darya

ਮੈਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸੀ

ਨਾ ਬੁੱਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੜਦੀ ਸੀ,

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਹਜੁੰਬੜਦਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ

ਜਿਵੇਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸੀ,

ਮੇਰਾ ਵੀ ਦਿਲ ਕਲੋਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ

ਸੁਣ ਬਾਤਾਂ ਹਾਣ ਦੀਆਂ ਦੀ ਅੱਲੜ੍ਹ ਵਰ੍ਹੇ ਦੀਆਂ,

ਕੁਝ ਰਾਜ਼ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਗਹਿਰੇ ਸੀ

ਜਿਵੇਂ ਪਤਾ ਨੀਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦੇ ਪੈੜੇ ਸੀ,

ਆਪਾਂ ਚਾਨਣ ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਹਾਣੀ ਸੀ

ਜਿਵੇਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦੇ ਪਾਣੀ ਸੀ,

ਮੈਂ ਜਾਣਾਂ ਨਾ ਬਾਤਾਂ ਇਸ਼ਕ ਮੁਸ਼ਕ ਦੀਆਂ

ਜਿਵੇਂ ਕੌਣ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਸਾਈਂ ਨੀਂ,

ਮੌਤ ਮੁਕੱਦਰਾਂ ਦੀ ਹਾਣੀ ਸੀ

'ਸੋਹਣੀਏ' ਜਿਵੇਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨੀ,

ਚੱਲ ਕਦੇ ਫ਼ੇਰ ਮਿਲਾਂਗੇ ਕਦੇ

ਕਿਸੇ ਪਾਕ ਮੁਹਬੱਤਾਂ ਦੇ ਮੇਲੇ ਨੀ,

ਜਿਵੇਂ ਮਿਲ ਜਾਵਣ ਲੱਖਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੀ,

ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਵੰਡੇ ਜਾਣਗੇ ਸਾਡੇ ਇਸ਼ਕ,

ਜਿਵੇਂ ਝਨਾਂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸੀ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਅਾਲ 🌸

ਇੱਕ ਕਿਰਦਾਰ Ikk Kirdaar

ਇੱਕ ਕਿਰਦਾਰ ਹਾਂ
ਤੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਮੈਂ,
ਆਮ ਜਿਹੀ ਸੀਟ ਤੇ
ਬਿਠਾ ਖਾਸ ਜਿਹੀ
ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਬੁਣਨ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,

ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ
ਜਾਣ ਬੂਝ ਕੇ
ਕਿਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਨੂੰ,
ਸਭ ਪਾਸੋਂ ਉਧੇੜ ਕੇ
ਸਿਉਂ ਰਿਹਾ ਏਂ ਤੂੰ,

ਜਾਂ ਆਪ ਉਲਝ ਗਿਆ ਏਂ
ਤੰਦਾਂ ਮੇਰੀਆਂ 'ਚ,
ਕਿਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਨੂੰ
ਕਠਪੁਤਲੀ ਬਣਾ
ਲਿਖਦਾ ਲਿਖਦਾ,

ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਇਆ
ਅਤੇ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ
ਮਨਾਇਆ, ਪਰ ਤੂੰ
ਰੱਬਾ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼
ਮੇਰੇ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆ ਜਾਣ ਤੇ
ਕਿਉਂ ਨਿਭਾਇਆ,

ਜਦੋਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਸਨ ਸਭ
ਨਾਂ ਮੇਰਾ ਤੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚੋਂ,
ਮੌਤ ਮੇਰੀ ਹਮਾਇਤੀ ਨਹੀਂ,
ਅੱਜ ਤੀਕ ਮੋੜ ਕੇ ਨੀਂ
ਲਿਆਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਏ...

ਇੱਕ ਕਿਰਦਾਰ ਹਾਂ
ਤੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਮੈਂ,
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਏ...
ਕੁਝ ਖਾਸ ਦਿਨ ਦੀ ਤਾਂ
ਮੁਹਲਤ ਦੇ ਕੇ ਜਾ

ਸਫ਼ਰ ਮੁੱਕ ਜਾਣਾ ਮੇਰਾ,
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਏ...

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌼

Raat Di Dehleez ਰਾਤ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜ਼

ਰਾਤ ਦੀ ਦਹਲੀਜ਼ ਉੱਤੇ

ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੀਵਾ ਵਾਲ਼ਿਆ ਸੀ,

ਚਾਨਣ ਦੀ ਉਮੀਦ 'ਚ

ਅੱਜ ਰਾਤੀਂ ਵੀ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ

ਦਰਿਆ ਬੇਕਾਬੂ ਹੁੰਦਾ

ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ,

ਮੋਹਤਬਰ ਚੰਨ ਨੂੰ ਵੀ

ਫ਼ੇਰ ਲਲਕਾਰਿਆ ਸੀ,

ਸਵੇਰ ਦੇ ਹੋਣ ਤੱਕ

ਰਾਤ ਦੀ ਦਹਲੀਜ਼ ਉੱਤੇ

ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੀਵਾ ਵਾਲ਼ਿਆ ਸੀ,

Sugam Badyal

ਰੱਬ ਦੀ ਕੈਲਕੁਲੇਸ਼ਨਾਂ Rabb Di Calculation

ਕਹਿੰਦੇ ਕਥਨੀ ਤੇ ਕਰਨੀ ਚ ਉਨਾਂ ਹੀ ਫ਼ਰਕ ਹੁੰਦਾ, ਜਿੰਨਾ ਦਰਿਆ ਦੇ ਦੋ ਸਿਰਿਆਂ ਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਪਰ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਦੋ ਸਿਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕੜੀਆਂ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ - ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਪੁੱਲ਼।

ਰੱਬ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਏ ਤੇਰੀ ਕਰਾਮਾਤਾਂ 'ਚ, ਕਿ ਸਭ ਭਲੀ ਕਰੇਗਾ, ਰੱਬਾ ਕਦੇ ਤਿੜਕਣ ਨਾ ਦੇਂਈ ਇਸ ਉਮੀਦ ਨੂੰ, ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਈ ਹੋਈ ਏ। ਬਹੁਤ ਵਕਤ ਲੱਗਾ ਕੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਘੇਰਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਅੱਖਾਂ ਮੀਚ ਕੇ ਤੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਡੋਰ ਛੱਡਕੇ ਬੇਫਿਕਰ ਬੈਠੀ ਹਾਂ। ਬਸ! ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕੈਲਕੁਲੇਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਪਤਾ।

ਕਹਿੰਦੇ ਰੱਜੇ ਘਰ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਆ ਬੈਠਦੇ ਸਲਾਮਾਂ ਮਾਰਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਮੱਤ ਭੁੱਖਿਆਂ ਆਲ਼ੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਇੱਕ ਬੁਰਕੀ ਦੀ ਭੁੱਖ ਰਹਿ ਜਾਂਦਿਆਂ ਵੀ ਦੂਜੀ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਪੋਟਿਆਂ 'ਚ ਦਬੋਚੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਅੱਖਾਂ ਮੁਹਰੇ ਕੋਈ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਬੇਹਾਲ ਹੋਈ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਐਸਾ ਵੀ ਕਾਹਦਾ ਮੰਗਣਾ ਕਿ ਪੱਲਾ ਚੁੱਕੋ ਅਤੇ ਢਿੱਡ ਨੰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।

ਮਿਹਨਤ ਜ਼ਾਇਆ ਚਲੀ ਜਾਵੇ, ਇਹ ਹਰ ਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ ਭਾਗ ਲੱਗ ਜਾਵਣ, ਇਹ ਵੀ ਰਾਜ ਦੀ ਗੱਲ ਏ। ਕਹਿੰਦੇ ਬਿਨਾ ਰੋਇਆਂ ਤਾਂ ਮਾਂ ਵੀ ਦੁੱਧ ਨੀ ਦਿੰਦੀ, ਤੇ ਫ਼ੇਰ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਿਵੇਂ ਬਿਨਾਂ ਮਿਹਨਤ ਮਿਲ ਸਕਦਾ। ਹਿਸਾਬ ਬਰਾਬਰ ਹੁੰਦਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰਾਜ ਪੋਸਟ ਪੇਡ ਵਾਂਗ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀ ਪੇਡ ਵਾਂਗ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਤਾਂ ਚੁਕਤਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਹਿਸਾਬ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾ ਤਾਂ ਅਕਾਊਂਟ ਬੰਦ ਹੋ ਤੋਂ ਰਿਹਾ।

ਤਾਂ ਗੱਲ ਇੰਨੀ ਕੁ ਸੀ ਕਿ ਰੱਬ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ?
ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਫ਼ਿਰ ਕਿਉਂ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਅੱਡ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੱਬ ਬਣਾ ਦਿਆਂ।

ਅਧਿਆਪਕ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਜਿਉਂਣ ਲਈ ਹਰ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜੁਆਬ ਲਿਖ ਕੇ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਹਾਂ! ਤਰੀਕਾ ਸਿਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਬਾਣੀ ਹੈ :
ਪਾਇ ਲਗਉ, ਮੋਹਿ ਕਰਉ ਬੇਨਤੀ; ਕੋਊ ‘ਸੰਤੁ’ ਮਿਲੈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ (ਮਹਲਾ ੫/੨੦੪)

ਸੁੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਜ਼ਿੱਦ Zidd

ਓਹ ਹਕੀਕਤ

ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੇ ਅਸੀਂ

ਖੁਆਬ ਜੋੜੇ

ਤੇ ਲੀਕ ਪਾ ਦਿੱਤੀ

ਕਦੇ ਜੋੜਦੀ ਹਾਂ

ਆਪੇ ਤੋੜ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ

ਫ਼ੇਰ ਜੋੜਨ ਦੀ

ਜ਼ਿੱਦ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ

 ~ ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਇਨਸਾਨ Insaan

ਜਦ ਹੱਡੀਆਂ ਕੜਕਣ

ਲਹੂ ਉਬਾਲੇ ਦੇਵੇ ਮਾੜੇ ਚਿੱਤ ਨੂੰ

ਸੀਵਿਆਂ ਦੇ ਰਾਹ ਯਾਦ ਕਰ ਲੈ

ਰੰਗ ਸਲੇਟੀ ਜਿਹਾ ਸਰੀਰ ਦਾ

ਉਸ ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ

ਠੰਡਾ ਜਿਗਰਾ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ

ਦੋ ਯਾਰ ਬਣਾਉਂਦਾ,

ਦੋ ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹਾਉਂਦਾ

ਐਂਵੇਂ ਭਾਂਬੜ ਵਾਲ਼ ਸੀਨਿਆਂ 'ਚ

ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਹਨੇਰੀਆਂ ਚੱਲਾ ਕੇ

ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਵਕਤ ਗੁਆ ਕੇ

ਨਬਜਾਂ ਨੂੰ ਜਲਾ ਕੇ ਕੀ ਲੈ ਲੈਣਾ

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਅਣਜਾਣ ਰਾਹ Anjaan Raah

ਰਾਹਾਂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਏ,

ਨਾਲ ਕਿਨਾਰਿਆਂ

ਨਾਲ ਚਲਦੀ ਜਾ,

ਭਰਮ ਭੁਲਾ ਦੇ

ਸਾਥ ਕਿਸੇ ਦੇ ਚੱਲਣ ਦਾ,

ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਾ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ

ਤੇਰੇ ਖਾਸ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਹੋਣ ਦਾ,

ਇੰਝ ਕੁਝ ਖਾਸ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਜਾ,

ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਦੇ ਪਤੇ

ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਵੀ ਤਾਂ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ,

ਨਿਸ਼ਾਨ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਂਣ ਬਾਦ

ਬਣਦੇ ਨੇ,

ਜਿਵੇਂ ਪੈੜਾਂ ਬਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ

ਮੇਰੀ ਤੋਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ,

 - ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌸

ਜ਼ਿੰਦਗੀ - ਅੱਜ 'ਕੱਲ' Jindgi Ajj Kall

ਅਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ ਨਾ। ਇਹ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰ ਲਵਾਂਗੇ, ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਮੇਰਾ ਹੈ, ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੈ। ਕੀ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪੱਲ ਵੀ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਗਲੇ ਪੱਲ ਕੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਭ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੱਲੵ ਦੀ ਸੋਚ ਵੱਧ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਕੋਲ 'ਅੱਜ' ਲਈ ਟਾਇਮ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੇ ਮਾਇਨੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੀ ਹਨ। ਕੱਲੵ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੈ। 

ਕੱਲੵ ਨੂੰ ਸਵਾਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਲ ਨੂੰ ਸੇਫ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। 

ਇਹ ਪੱਲ ਅਸੀਂ ਅਪਣਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਓਹ ਪੱਲ ਸਾਡਾ ਕਿਵੇਂ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੀ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਅਸੀਂ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਪੁੱਜਣਾ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੀੜੀ ਚੜਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਉੱਪਰ ਚੋਟੀ ਦੇ ਖ਼ਾਬ ਪਾਲੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ। ਆਪਣੇ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੌੜੀ ਹੈ। 

 - 'ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ'

ਅੱਜ ਜਿੰਨਾ ਖੁਬਸੂਰਤ ਮਿਲਿਆ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਿਖਾਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਕੱਲੵ ਇੰਨਾ ਖੂਬਸੂਰਤ ਰਹੇ ਨਾ ਰਹੇ। 

ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਗਲੋ ਕਰਦਾ ਚਿਹਰਾ ਤੇ 'ਕੱਲੵ' ਯਾਨੀ ਬੁਢਾਪੇ ਤੱਕ ਤਾਂ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਕੱਲੵ ਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਜ ਲਈ ਪਛਤਾਵਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਫ਼ੇਰ "ਭੱਵਿਖ ਦੇ ਅੱਜ" ਨੂੰ ਦਿਲਾਸੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। 

"ਅੱਜ" ਨੂੰ "ਕੱਲੵ" ਦਾ ਮੁਹਤਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। 

ਅੱਜ ਦਾ ਰੰਗ ਚਿੱਟਾ ਹੈ ਜੋ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਕੱਲੵ ਹਨੇਰੇ ਵਰਗਾ ਕਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭੱਵਿਖ ਦਾ ਕੋਈ ਰੰਗ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਅਾ ਰਿਹਾ। ਕੱਲੵ ਫ਼ੇਰ ਸਿਰਫ਼ ਬੀਤ ਚੁੱਕੇ ਅੱਜ ਲਈ ਕੀਰਨੇ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਰਹਿ ਗਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਫ਼ੇਰ ਉਸੇ ਪੁਰਾਣੇ ਮਕਸਦ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਫ਼ੇਰ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਉਂਦਾ। 

ਇਹ ਇੱਕ ਪਹਿਲੂ ਹੈ। "ਅੱਜ" "ਕੱਲੵ" ਦੋਵੇਂ ਜਿੰਦਗੀ 'ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। 'ਅੱਜ' ਨੂੰ ਤਰਾਸ਼ ਕੇ 'ਕੱਲੵ' ਦੀ ਪੌੜੀ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੀ ਪੱਕੀ ਨੀਂਹ ਕੱਲ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਗਰ ਅੱਜ ਮੈਂ ਨਾ ਤੁਰੀ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜਣ 'ਚ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਵੇ। ਤੇ ਪਲੈਨਿੰਗਾਂ ਧਰੀਆਂ ਦੀ ਧਰੀਆਂ ਰਹਿ ਜਾਣ। 

'ਅੱਜ' ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਖਬਰ ਹੈ ਤੇ 'ਕੱਲੵ' ਬੇਧਿਆਨਾ ਹੈ। ਅਦਿੱਖ ਹੈ। 'ਕੱਲੵ' ਲਈ ਮੈਂ 'ਹੁਣ' 'ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਗੁਆ ਸਕਦੀ। "ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਉਂਗਲਾਂ 'ਚ ਹੈ ਤੇ ਕੱਲੵ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਕੌਣ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ? 

ਕੱਲੵ, ਕੱਲੵ ਕਰਦੇ, ਅੱਜ ਵੀ ਖੋਇਆ

ਫ਼ੇਰ ਪਛਤਾਇਆ, ਤੇ ਨਾਲੇ ਰੋਇਆ

ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਹੁਣ ਰਾਹ ਵੀ ਭੁੱਲ ਗਏ

ਕੱਲ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿੱਚ, 'ਅੱਜ' ਵੀ ਹੱਥੋਂ ਡੁੱਲ੍ਹ ਗਏ

ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਈ, ਬੱਸ ਹੁਣ ਕੱਲੵ ਲਈ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ

ਕਾਲੇ - ਚਿੱਟੇ, ਦੋ ਮੇਰੇ ਹਾਣੀ

ਓਹ ਪੱਲ "ਕਾਸ਼" ਰਹਿ ਗਿਆ

ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਹੋਰ ਉੱਚੀਆਂ 

ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਢਾਹ ਗਿਆ। 

- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮੈਂ Main

_ਓਹਦੇ ਤੇ ਮਰ ਮਿਟਣ ਦੀ ਚਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਤੋਂ ਨਿਲੰਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 

ਰਹੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਉਰਮਲ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਹੋਣ-ਹਾਰ ਵਰਕਿੰਗ ਵੂਮਨ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਲਈ ਨਾ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਅੱਡਦੀ ਹੈ। ਗਰਵ ਦੇ ਪਾਤਰ ਓਹਦੇ ਮਾਪੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਚੀਜ਼, ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਿਉਂਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ। ਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਬੰਦਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ।

ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਢੋਹਣਾ ਅਤੇ ਢਾਹੁਣਾ ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਲੀਕਾਂ ਤੋਂ ਵਧ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਿਆਂ ਕਰਕੇ ਅਗਰ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਰਹੀਏ ਤਾਂ ਪੱਲੇ ਪਈ ਚੰਗੀ ਭਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਵੀਰਾਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। 

ਉਰਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਮੈਅ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸ ਰਹੀ ਸੀ- ਪੈਸੇ ਦੀ ਮੈਂ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਹਾਣ ਪੑਮਾਣ ਦੇ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੀ ਚੀਜ਼ ਦੇਖਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ - ਪੈਸਾ। ਬੇਸ਼ਕ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਤਾਰੀਫ਼ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ 'ਹੋਰ' ਦੀ ਚਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 

ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਅਾਪ ਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਕੱਪੜਾ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਪਾੜ ਕੇ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਜਾਵੇਗੀ। 

ਸ਼ਾਇਦ ਪੈਸਾ, ਰੁਤਬਾ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰ ਤੋਂ ਬੁਜ ਦਿਮਾਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਚੰਗੀ ਵਰਕਿੰਗ ਵੂਮਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਸੀ।ਸ਼ੋਟਕਟ ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜਿਉਣ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਿਤ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਪਾਈ।

ਉਸਨੇ ਚੰਗੇ ਰੱਜੇ ਪੁੱਜੇ ਬਿਜਨਸ ਮੈਨ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਪਰ ਵਿਆਹ ਸਕਸੈਸਫੁਲ ਨਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ। ਉਸਦੇ 'ਮੈਂ' ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਗਰਵ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਦੇ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਕਾਬਿਲ ਜਾ ਨਾ ਕਾਬਿਲ ਰਹੀ। ਜੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਵੀ ਚੱਲਣ ਦੀ ਜਾਂਚ ਨਾ ਆਏ ਤਾਂ ਫ਼ੇਰ ਤਾਂ ਰੱਬ ਜਾਂ ਕਿਸਮਤ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। 

ਤੇ ਫ਼ੇਰ ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ ਦਾ ਜੋਸ਼, ਗਰਮ ਖੂਨ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੂਰਜ ਢਲਣ ਦੇ ਵੇਲੇ ਹੀ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਠੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 

ਆਪਣੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਹੇਠ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੂਰਜ ਅਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਉਹ ਵਕਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਦਾ ਘਾਣ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ ਕਰਕੇ ਹੰਝੂ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਆਏ ਅਤੇ ਉਹ ਮੁੜੇ ਵੀ ਨਾ। 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ Mehlaan De Shonk

ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ ਪਾਲੇ ਸੀ

ਆਪਣੀ ਝੁੱਗੀ ਨੂੰ ਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ

ਕਿਸਮਤਾਂ ਦੇ ਤਾਂ ਬਸ ਲਾਰੇ ਸੀ

ਨਾ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਆਪ ਨੂੰ

ਓਹਦੇ ਸਹਾਰੇ ਸੀ। 

ਮੇਹਨਤਾਂ ਦਾ ਬੀ ਕੇਰਿਆ,

ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਕਤ 'ਚ ਮੈਂ ਰਾਣੀ ਸੀ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਓਹਦਾ ਸੀ

ਉਸ ਅਸਮਾਨੋਂ ਪਾਰ ਜੋ ਬੈਠਾ,

ਮੇਰਾ ਰਾਜਾ ਸੀ ਓਹ

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Ishq ਇਸ਼ਕ

ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਹੱਦ ਜੇ ਤੂੰ ਗਿਣਦੀ ਰਹੀ

ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਸ਼ਕ ਕਦੇ ਵੀ ਨੀ ਹੋਣਾ

Sugam Badyal

ਖੁਆਬਾਂ ਦੀ ਖੁਆਰੀ Khaaban di Khuari

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਪਏ ਸੀ ਕਰਦੇ

ਬੜਾ ਹੁਣ ਲੰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ, 

ਦਿਲ ਪਾਣੀ ਦੇ ਬੁਲਬਲੇ ਵਾਂਗੂ ਉਭਰਦਾ

ਓਹਦੇ ਵਰਗੀ ਹੀ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ, 

ਫ਼ੇਰ ਬੁੱਝ ਜਾਂਦਾ ਦੀਵੇ ਵਾਂਗੂ,

ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ,

ਭੁਲੇਖੇ ਸੀ ਓਹਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ, 

ਕਾਸ਼! ਕੋਈ ਲੀਕ ਪਈ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਰਾਹ ਮੇਰੇ 'ਚ

ਤੇ ਉਸੇ ਨੂੰ ਮਿਣਤੀ-ਮਿਣਦੀ ਪੁੱਜਾਂ

ਖਾਬਾਂ ਦੀ ਚਾਰ ਦੀਵਾਰੀ ਅੰਦਰ, 

ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪਈਆਂ ਦੂਰੀਆਂ

ਬਿਆਨ ਕਰ ਦਈਂ 'ਸੁਗਮ' ਇੱਕੋ ਸਾਹ ਅੰਦਰ,

ਤਰਕਾਲਾਂ ਹੋ ਚਲੀਆਂ ਨੇ

ਫ਼ੇਰ ਵਕਤ ਨਹੀਂ ਸਾਹਾਂ ਤੇਰਿਆਂ ਕੋਲ, 

ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੀ ਰੋਵਾਂਗੇ? 

ਕਿਉਂਕਿ ਟੁੱਟੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਰੀਤ ਹੰਝੂ

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੇਖੀਆਂ ਹੀ ਨਹੀਂ

ਤਾਂ ਸੁਆਹ ਕਿੱਥੋ ਕਾਹਦੀ ਢੋਵਾਂਗੇ।

ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਨੀਰ ਵਹੇ, ਤੇ ਉਖੜੀਆਂ ਨੀਂਦਾਂ ਦਾ ਦੋਸ਼

ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਿਸਦੇ ਸਿਰ ਪਾਵਾਂਗੇ

ਜੇ ਰੱਬਾ! ਤੂੰ ਕੀਤੀ ਬੇਵਫ਼ਾਈ

ਤਾਂ ਕਿਹੜੀ ਫੋਟੋ ਤੇਰੀ ਦੇਖ ਬੇਵਫ਼ਾ ਕਹਾਂਗੇ। 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮਜ਼ਾਕ Mazaak

ਮਜ਼ਾਕ ਹੀ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਨਗੇ

ਮਜ਼ਾਕ ਵਾਲੇ ਹੀ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਨਗੇ, 

ਆਪਣਾ ਮਜ਼ਾ ਆਪ ਹੀ ਕਿਰਕਿਰਾ ਕਰਨਗੇ

ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਫ਼ੇਰ ਦੇਖਾਂਗੇ, ਕਿੰਨਾ ਕਰਨਗੇ। 

- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਰੁਕ ਜਾ ਦਿਲਾ Rukk Ja Dila

ਰੁਕ ਤਾਂ ਜਾ ਦਿਲਾ

ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਜਾਵੀਂ ਆਪਣੀ 

ਕੁਝ ਸੁਣਦਾ ਜਾਵੀਂ ਮੇਰੀ

ਬਾਕੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਏ

Sugam Badyal

ਨਿਮਾਣਾ ਬਣਾਕੇ ਰਹੀਂ Nimaana Bann Ke Rahin

ਨਿਮਾਣਾ ਬਣ ਕੇ ਰਹੀਂ 

ਨਿਮਾਣੀ ਜਿੰਦ ਚਾਰ ਦਿਨ ਤੱਕ, 

ਚਲੀ ਜਾਵੇਗੀ ਪੰਜਵੇਂ ਦਿਨ

ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਭੇਟ ਹੋ ਕੇ, 

ਗਰੂਰ ਮਿੱਟੀ 'ਚ ਰਹਿ ਜਾਣਗੇ

ਗੁੱਸਾ ਤੇਰਾ ਪਾਣੀਆਂ 'ਚ ਵਹਿ ਕੇ

ਪਾਣੀ ਬਣ ਜਾਉਗਾ, 

ਹਵਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ, ਬਸ! 

ਯਾਦਾਂ ਰਹਿ ਜਾਣਗੀਆਂ, 

ਕਾਇਨਾਤ ਕੀ ਹੈ? 

ਤੇਰੇ ਜਿਸਮ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ

ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਢੇਰੀਆਂ ਹੋਇਆ,

ਬਣਦਾ, ਢੇਂਹਦਾ ਰਹੇੁਗਾ, 

ਆਸਮਾ ਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ

ਕੋਈ ਨਾ! ਰੱਬ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ

ਜੁੰਮੇ ਲਾ ਦਉਗਾ, 

ਨਿਮਾਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰਹੀਂ

ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਾਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ

ਥਮ੍ਹਾ ਦਉਗਾ,                                

                                

       - ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

Kyo Jo Oh Aapne Ne ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਸ਼ਿਕਵਾ ਹੈ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਗੁੱਸਾ ਹੈ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਦਰਦ ਹੈ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਪਿਆਰ ਹੈ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨੀਂ ਆਪਾਂ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਟੋਕ ਦੇਣਾ

ਗਲਤੀ ਤੇ ਜਦੋਂ

ਗਲਤ ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ

ਰੋਕ ਲਿਆ ਇਸ ਲਈ

ਤਾਂਹੀ ਨਫ਼ਰਤ ਹੈ

ਸਾਡੇ ਲਈ

ਪਰ ਉਮੀਦ ਹੈ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਪਰਤ ਆਉਣਗੇ

ਸ਼ਾਮਾਂ ਢਲਦੀਆਂ ਨਾਲ

ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇ

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ऐ जिन्दगी e Jindgi

पुछा था ना ऐ जिंदगी तुने मुझे

क्यों इतना बेचैन भटकते हैं हम

क्योंकि तुने वो आराम नहीं था दिया 

जो मौत ने आज हमें दिया

सुगम बडियाल🌸

फिर बाद में Phir Baad Mein

मज़ाक बनाते हैं लोग लेकिन

दिल की बात कह देनी चाहिए

नहीं तो लोग पीछे से कहते हैं

'हमें कहा तो होता'

सुगम बडियाल

ਭਰਾ ਸਾਡਾ praa Saada

ਤੂੰ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਏ ਸਾਡਾ, 

ਖੂਬ ਤਰੱਕੀ, ਉਮਰਾਂ ਲੰਮੀਆਂ ਕਰੇ, 

ਅਰਜ਼ ਕਰਾਂਗੇ ਰੱਬ ਨੂੰ

ਉਮਰਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਫੰਘ ਲੱਗ ਪਏ, 

ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਚਲਿਆ, 

ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਦੀ

ਉੱਡ ਚਲਿਆ,.. 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਵਕਤ ਸਖਤ ਹੈ Waqt Sakhat Hai

ਵਕਤ ਹੈ

ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਹੈ

ਉਮੀਦ ਰੱਖ

ਠੵਰਮਾਂ ਰੱਖ

ਰਾਤ ਢਾਲੇਗੀ

ਦਿਨ ਦੀ ਤਪਸ਼ ਨਾਲ

ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂ

ਮਿਹਨਤ ਹੈ

ਲਫ਼ਜ਼ ਨੇ ਸਿਰਫ਼

ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ

ਅੱਜ ਮੇਰਾ

ਉਜਾੜ ਹੈ

ਕੱਲ ਇੱਥੇ ਹੀ

ਜਿਉਂਦਾ ਜਾਗਦਾ

ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ

ਮਰਤਬਾਨਾਂ 'ਚ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖ

ਹੁਸਨ ਦਾ ਕੀ

ਇਹ ਤਾਂ ਨਰਕ ਹੈ

ਕੋਈ ਕੰਮ ਦਾ ਨਹੀਂ

ਵਕਤ ਹੈ

ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਹੈ

- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਦੀ ਚਾਹਤ Lafzan Di Chaaht

ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਦੀ ਚਾਹਤ ਪੈਦਾ ਹੋਈ

ਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸ਼ਕ ਕਰ ਬੈਠੇ

ਕਾਗਜ਼ ਕਲਮਾਂ ਨਾਲ

ਗੱਲ ਕੀ ਹੋਈ ਆਪਣੀ

ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਉਤਾਰ ਬੈਠੇ

ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਜਹਾਨ ਨੂੰ

-ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਗਿਰੋਹ Ichhawan Da Giroh

ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਗਿਰੋਹ ਸੀ

ਮੈਨੂੰ ਲੁੱਟ ਕੇ ਖਾ ਗਿਆ

ਪੰਨਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਹੌਲੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ

ਤੂਫ਼ਾਨ 'ਚ ਉੱਡਾ ਲੈ ਗਿਆ

ਕਾਰਵਾਂ ਸੀ ਕੁਝ ਰਫਿਊਜ਼ੀਆਂ ਦਾ

ਰਾਹ 'ਚ ਮਿਲਿਆ ਚੱਲਦੇ ਚੱਲਦੇ

ਕੁਝ ਦੂਰ ਚੱਲ ਕੇ

ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਰਾਹੀਂ ਪੈ ਗਿਆ

 ~ ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌼

खेल खुदा का Khel Khuda ka

किया अजीब खेल

रचा है रब तूने,

कुछ पन्ने ज़िन्दगी के खुद

तुने बिखेर दिए

और खुद ही अब मुझे

इकट्ठे करने के लिए

 इस दुनिया के

मेले में बिठा दिया, 

~ सुगम बडियाल 🌼

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਮੌਤ ਵੀ ਬੁਰੀ ਨੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ Maut vi Buri Ni Duniya To

ਜੁਬਾਨ 'ਚ ਅੱਜ ਕੱਲ ਤਿੱਖਣ ਜਿਹੀ ਏ, 

ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ! ਹੰਕਾਰ ਨਹੀਂ, 

ਬਸ, ਕੁਝ ਹਲਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਦਿਲ ਦੀ ਚਿੱਖਾਂ

ਤਿੱਖੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਬਣ ਨਿਕਲ ਗਏ,

ਤੇ ਮਨ ਭੁੱਜੇ ਦਾਣਿਆਂ ਵਾਂਗ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਏ, 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਇਸ਼ਕ ਵਿਚਾਲੇ Ishq Vichaale

ਦਰਮਿਆਨੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਵਾਟ

ਨਾ ਜਾਈਂ ਵਿੱਚ ਰਾਹੇ ਛੱਡ ਕੇ,

ਜੇ ਵਕਤ ਬਦਲਿਆ ਫ਼ੇਰ

ਅਸੀਂ ਆਉਣ ਨੀਂ ਦੇਣਾ

ਇਸ ਪਾਰ ਦਹਲੀਜ਼ ਦੇ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ🌼

Maa ਮਾਂ

ਮੈਂ ਮਾਂ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕਰ ਪਾਈ

ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਲਾਡ, ਚਾਅ ਤੇ ਫ਼ਿਕਰ

ਇਕ ਆਹ 'ਤੇ ਕਰਦੀ ਏ ਜਿੰਨਾ ਮਾਂ।

~ Sugam Badyal

ਅੱਖਰ ਜੋ ਸਜਾਏ ਨੇ Akhar Jo Sjaye Ne

ਅੱਖਰ ਓਹ ਸਜਾਏ ਨੇ

ਜੋ ਮੈਂ ਆਪ ਹੰਢਾਏ ਨੇ

ਗੀਤ ਮੇਰੇ, ਜਿੰਦਗੀ ਭਰ ਦੇ

ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਬਣਾਏ ਨੇ

ਭਾਵੇਂ ਫੁੱਲ ਨਹੀਂ ਸਨ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਪਣੀ

ਫ਼ੇਰ ਵੀ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਛਾਂ

ਕੰਡਿਆਂ ਤੇ ਕਮਾਏ ਨੇ

ਡਰਨਾ ਮਨੵਾਂ ਹੈ! 

ਕੁਝ ਔਖਿਆਈਆਂ ਨੇ ਸਿਖਾਤਾ

ਹਨੇਰਿਆਂ ਦੇ ਗਿਰੋਹ ਨੂੰ

ਭੱਜਣਾ ਦੇ ਰਾਹੇ ਪਾ ਤਾ

- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਉਹਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗ ਦਾ ਚਾਅ ਸੀ Ohna Nu Jagg Da chaa si

ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਂ ਦਾ ਬੜਾ ਚਾਅ ਏ

ਸਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਤਰੇ ਦਾ ਭਾਅ ਏ

ਦੂਰੋਂ ਸਫ਼ਰ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਓੁਨ੍ਹਾਂ ਲਈ

ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਬਹੀਂ ਜ਼ਰਾ

ਨਰਕਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਜਿੰਨਾ ਤਾਪ

ਤੇ ਗਰਦਨ 'ਤੇ ਹਰ ਵੇਲੇ

ਜਿਵੇਂ ਤਿੱਖੀ ਤਲਵਾਰ ਏ

- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਤਮੰਨਾਵਾਂ Tammanavan

ਤਮੰਨਾਵਾਂ ਵੀ ਦਿਲ 'ਚ ਰਹਿਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ

ਕਿ ਜਿਉਂਣ ਲਈ ਰੋਟੀ ਹੀ ਖੁਰਾਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ

ਆਸਾਂ ਵੀ ਜਿਉਂਣ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗੂੜੇ ਰੰਗ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਰੱਬ ਦੇ ਮੇਲੇ Rabb De Melle

ਕੀ ਅਜੀਬ ਖੇਡ!

ਕੁਝ ਵਰਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ

ਆਪ ਰੱਬਾ ਤੂੰ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤੇ

ਤੇ ਆਪੇ ਹੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ

ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਨਿਆਂ ਨੂੰ

ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ

~ ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

जज्बात दिल में महफूज़ हैं Jazzbat Dil main Mehfooz hain

मशरूफ रह रहे हैं

जज़्बात हमारे दिल में

हमें कोई शौंक नहीं कि

ऐसे ही उड़ाते फिरें हम

अपने जज़्बातों के पन्नों को

बहुत कीमत लगी है दांव पे

हमारी जिदंगी को हमें

एक धागे में परोस कर

महफुज़ रखने के लिए

  ~ सुगम बडियाल

ਨਿੱਘੇ ਧੂਣੀ ਵਰਗੇ Nigge Dhuni warge

ਬਸ! ਦਰਿਆਓਂ ਡੂੰਘੇ,
ਅਸਮਾਨੋਂ ਉੱਚੇ,
ਐਸੇ ਗਦਰ ਜੇਹੇ ਬੰਦੇ,
ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ,
ਕੁਝ ਨਿੱਘੇ ਧੂਣੀ ਵਰਗੇ,
ਕੁਝ ਜੁਬਾਨ ਦੇ ਸੁਰ
ਘੰਟੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੇ ਓਹਦੇ,
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ
ਸਮਝ ਨੀਂ ਆਇਆ,
ਉਹ ਮੰਦਰ ਸੀ ਜਾਂ
ਕੌੜੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਹੋਜ,

ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਗੁੱਝੇ,
ਚਿੱਟੇ ਵਾਲ਼ ਸੀ ਸਫ਼ੇਦੀ ਨਹੀਂ
ਨਰਮ ਚਮੜੇ
ਅੱਖਾਂ ਤੇਜ਼ ਤਰਾਰ ਸਨ,
ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਦੇ ਰੂਪ
ਪਰ ਘਟਾ ਕਾਲੀਆਂ ਵਰਗੇ ਨੀਂ
ਗਰਮ ਧਰਤ ਦੇ
ਪਰ ਬੁਲਬੁਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ
ਚੜ੍ਹਕੇ ਉਤਰ ਜਾਵਣ,
ਸਖ਼ਤ ਸੀ ਪਤਾ ਨੀਂ ਨਰਮ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਹਮਉਮਰ ਸੋਚ Humumar Soch

ਮੈਂ ਵੀ ਹਮਉਮਰ ਹਾਂ ਤੇਰੀ,
ਸੋਚ ਸਮਝ ਨੂੰ ਕਿਉਂ
ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਗਲ਼ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ,
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿ ਕੱਚੇ ਨੇ ਉਮਰਾਂ ਦੇ,

ਸੋਚ ਸਾਡੀ ਤੱਤੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਰਗੀ ਏ,
ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਕਾਲਜੇ ਨੂੰ ਠਾਰਦੀ ਆ,
ਤੇ ਕੁਝ ਸੋਚਾਂ ਉੱਤੇ ਮੇਰੀ ਸੋਚ
ਤੱਤੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਰਗੀ ਪੈਂਦੀ ਆ,
ਕਿ ਹੋਸ਼ ਆ ਜਾਵੇ, ਕਿ ਸੋਚ ਨੂੰ ਬਦਲੋ।


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਗੁਜ਼ਾਰਸ਼ Guzaarish

ਇੰਨੀ ਕੁ ਗੁਜ਼ਾਰਸ਼!
ਖਲਲ ਨਾ ਪਏ ਕੋਈ
ਮੇਰੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਾਜ਼ 'ਤੇ,
ਅਜ਼ਮ ਨਾ ਰਹੇ ਅਧੂਰਾ ਰਸ਼ਕ ਦੇ ਵਸ ਹੋ ਕੇ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਸੰਪੂਰਣ Sampuran

ਜੇ ਮੈਂ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸੰਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ
ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਜਹਾਨ 'ਚ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਬਦਲਾਵ Badlaaw

ਮੌਸਮਾਂ ਵਾਂਗੂੰ
"ਵਕਤ,
ਅੰਦਾਜ਼ ਤੇ
ਨਿਆਜ਼
ਬਦਲਦਿਆਂ ਦੇਰ ਨੀ ਲੱਗਣੀ"-
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਅਰਦਾਸ ਕਰਾਂ Ardaas Kran

ਆਪਣੇ ਸਾਵੇਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੱਖਣਾ ਮੇਰੀ ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ,
ਕਿਤੇ ਤਿੜਕ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤੇਰੀ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਉਹਲੇ ਹੋ ਕੇ,


 ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਆਜਿਜ਼ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਵਾਜੋਂ Ajij Nahi Tere Waajo

ਹਿਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਸੜਨਾ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨਹੀਂ,
ਐਸੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਅੱਗ ਵੀ ਕੈਸੀ,
ਕਿ ਸ਼ਬ ਕਾਲੀਆਂ
ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ
ਤੌਹੀਨ ਕਰ ਲਵਾਂ,
ਐਸਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਆਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ
ਦਿਲ ਟੁੱਟਣ ਦਾ,
ਪਰ ਆਜਿਜ਼ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਬਾਜੋਂ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਬੇਵਫ਼ਾ ਇਲਜ਼ਾਮ Bewafa Ilzaam

ਤੇਰੇ ਅਲਫਾਜ਼
ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਕਾਤਿਲ ਨੇ,
ਨਹੀਂ ਜੇਕਰ ਤੁਰ ਸਕਿਆ
ਮੇਰਾ ਹੌਂਸਲਾ ਬਣ ਕੇ,
ਪਰ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤਾਂ ਨਾ ਲਾ
ਮੇਰੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਦੇ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਪਵਿੱਤਰ ਰੂਹ Pawitar Rooh

ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਇਕੱਲੀ

ਇਸ ਜਹਾਨ 'ਚ,

ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਸਾਥੀ ਲੱਭਦੀ ਆ,

ਐਵੇਂ ਹੀ ਲੰਮੀਆਂ

ਉੱਡਾਰੀਆਂ  ਲਾਉਂਦੀਆਂ,

ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਸਤੀ ਲੱਗਦੀ ਆ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

कुछ बातें Kuch Baatein

कुछ बातें
होठों पर दबी हैं,
कुछ जज़्बात
दिल में ही सज़े हैं,
कुछ तनहाईआँ
अंग्ड़ाईआँ ले रही हैं,
कुछ मुस्कानें
दर्द बियां करती हैं,
वकत वकत की बात है,
ये हर पल बदलती हैं।

सुगम बडियाल

    

सोच समंदर Soch Samandar

"सोच का रास्ता इतना गहरा है
कुछ डूब गए इसमें,
तो कुछ डूब कर
शायर बनकर तैर आए।"

 सुगम बडियाल

ਸੋਚਾਂ ਬੁੱਢੀਆਂ ਹੈ ਚੱਲੀਆਂ Sochan Budiyan Ho Challiyan

ਫੇਰ ਕੀ...
ਸੋਚਾਂ ਬੁੱਢੀਆਂ ਹੈ ਚੱਲੀਆਂ ਨੇ,
ਵਕਤ ਦਾ ਕਹਿਰ ਏ,
ਜਿਉਂ ਹੀ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਜਾਣਾ ਸੀ,
ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰਾ ਆਉਣਾ ਸੀ,
ਕਹਿਰ ਵਕਤ ਦਾ ਸੀ,

ਫੇਰ ਕੀ?...
ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਪਲਟ ਜਾਣਾ ਸੀ,
ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਪਿੱਠ 'ਤੇ ਸੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵੱਸ ਜਾਣਾ ਸੀ,

ਫ਼ੇਰ ਕੀ ਸੀ,
ਬੱਸ ! ਉਹੀ...ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਦਲ ਜਾਣਾ ਸੀ,
ਪਿੱਠ ਵਿਖਾ ਕੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੰਘ ਜਾਣਾ ਸੀ,

ਫੇਰ ਕੀ?...
ਹੁਣ ਓਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਨੂੰ ਵੇਖ ਸਲਾਮਾਂ ਦਾ ਵਰਸਾਣਾ ਸੀ,
ਦਿਨ ਸੋਚ-ਸੋਚ ਸੋਚਾਂ ਬੁੱਢੀਆਂ ਹੋ ਚੱਲੀਆਂ ਨੇ,
ਵਕਤ ਦੀ ਚਾਪ `ਤੇ


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

शह मात Sheh Maat

ज़िन्दगी शतरंज है,
किस्मत की आड़ में,
कभी खूबसूरत ज़िन्दगी को
शह है दी,
कभी मात दे जाती है
ज़िन्दगी संभलने से पहले।


सुगम बडियाल


    

कांटे Kaante

डर नहीं लगता...
कौन सी काँटों से पहले ना थी कम दोसती
कि हम बरदाश्त की आदत ना बना सकें।

फूलों भी खूब गुनाहगार है
खुबसुरती की आड़ में
काँटे बिछाए बैठे थे।


सुगम बडियाल

ਬਾਦਸ਼ਾਹ Baadshah

👑
ਮੈਹਜ਼
ਇੱਕ ਵਕਤ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਸੀ
ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਮੈਂ ਵੀ ਸੀ
ਇਸ ਜਹਾਨ ਵਿੱਚ...

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਨਵੀਂ ਜੁੱਤੀ Nawi Jutti

ਪੈਰੀਂ ਨਵੀਂ ਜੁੱਤੀ ਸੀ,
ਛਾਲੇ ਪੈ ਗਏ,
ਪਰ ਤੁਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਸੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜਣਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ,

ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਸੀ,
ਪਰ ਅੱਗੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਜਹਾਨ ਸੀ,
ਮਲਮਲ ਦੇ ਫੋਹੇ ਦਾ ਭਵਿੱਖ
ਸੌ ਦਰਦ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਸੀ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਹਵਾਵਾਂ Hawaa

ਕੁੱਝ ਹਵਾਵਾਂ ਜਾਣੀਆਂ ਪਛਾਣੀਆਂ ਸੀ,
ਕੁੱਝ ਨਿੰਮੇ ਨਿੰਮੇ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਝਾਤ ਮਾਰਦੇ,
ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਛੂਹ ਛੂਹ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ,
ਹਵਾ ਠਹਿਰ ਕੇ ਹਲੂਣਾ ਦਿੰਦੀ,
ਕੁੱਝ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਧੁੰਦਲੀ ਤਸਵੀਰ ਕੋਲ ਸੀ,
ਬਸ! ਇਕ ਸਾਫ਼ ਅਕਸ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮੌਤ ਏ ਇਸ਼ਕ Maut e Ishq

ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਆਈ ਮੌਤ ਨਾਲ

ਗੱਲ ਬਾਤ ਕਰਦੇ ਆਸ਼ਿਕਾ, 

ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, 

ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਗੀਤਾਂ 'ਚ

ਤੇਰੀ ਕਾਮਲ ਪ੍ਰੀਤ ਸੁਣਾਂਦੇ

ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਗੀਤ ਲਿਖਦੇ, 

ਲਿਖਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ

ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ 'ਚ ਕਮਲ਼ਾ

ਬਣਾ ਛੱਡਿਆ, 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ Main Gulaab

ਕਾਸ਼! ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ ਹੁੰਦੀ,

ਬਗੀਚੇ ਤੇਰਿਆਂ 'ਚ
ਤੇਰੇ ਆਉਣ ਦਾ
ਰੋਜ਼ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੀ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਹੁਸਨ ਗਰੂਰ Husan Garur

ਐਸੇ ਹੁਸਨ ਦਾ
ਗਰੂਰ ਦੀ ਕਰਨਾ,
ਮਿੱਟੀ 'ਚ ਮਿੱਟੀ ਵਰਗਾ
ਜਿਸਦਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਰੰਗ ਬਣਨਾ,
ਗੋਰਾ ਸੀ, ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਕਾਲਾ,
ਅਖੀਰਲੇ ਦਿਨ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ
ਰੰਗ ਸਲੇਟੀ ਬਣ ਜਾਣਾ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਵਕਤ ਚਾਪ Waqt Chaap

ਵਕਤ ਦੀ ਸੂਈ ਦੀ ਨੋਕ 'ਤੇ
ਚੱਲਾਂਗੀ,
ਪਰ ਵਾਧਾ ਇਹ ਵੀ ਹੈ
ਮੇਰਾ,
ਕਿ ਜੇ ਤੂੰ ਚੱਲੇਗਾ ਸਕਿੰਟਾਂ ਦੀ
ਚਾਪ ਵਾਗੂੰ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਅਧਿਆਪਕ Adhiapak

ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਆਪਾ
ਕੱਚੀ ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਵਾਰ-ਵਾਰ,
ਉਹ ਆਕਾਰ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਰਹਿੰਦੇ
ਘੁਮਿਆਰ ਵਾਂਗ ਵਾਰ ਵਾਰ,
ਹੁਣ ਕੱਚੇ ਭਾਂਡੇ ਨੂੰ ਪੱਕਾ
ਵਰਤਣ ਯੋਗਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

जिन्दगी- एक कहानी Jindgi- Ek Kahani

पूरी जिन्दगी को हम ने
एक कागज़ पर उतारा है,

और जहान वालों के लिए
ये एक किताब कहानी है,

सुगम बडियाल🌼

ਵਜੂਦ Wajood

🌿 ਜਦ ਤੱਕ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਰਹੀ,
ਸੁੱਖ- ਸਾਂਦੀ ਸੀ,
ਵੱਖ ਕੀ ਹੋਈ ਟਾਹਣੀ ਤੋਂ ਪੱਤੇ ਵਾਂਗੂੰ,
ਮੇਰਾ ਵਜੂਦ ਫੇਰ ਹਵਾ 'ਚ
ਤੇਜ਼ ਵਹਾ ਨਾਲ ਉੱਚੀਆਂ ਉਡਾਰੀਆਂ
ਲਾ ਕੇ ਵੀ ਫੇਰ ਨਾਂ ਮਿਲਿਆ,
ਮੇਰਾ ਨਾ ਹੁਸਨ ਰਿਹਾ, ਨਾ ਆਪ,
ਸੁੱਕੇ ਪੱਤੇ ਵਾਂਗ ਵੱਖ ਹੋਈ
ਜਦ ਮੈੰ ਉਸ ਟਾਹਣੀ ਤੋਂ, 🌿

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮਾਂ ਦੀ ਬੁੱਕਲ਼ / Maa Di Bukkal

ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਂਵੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦੀ ਆਂ,

ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਬੁੱਕਲ਼ ਦੇ ਵਿਚ ਸੌਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ, 

ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਕਲ਼ ਦੇ ਵਿਚ ਲੁੱਕਾ ਲੈ,
ਇਹ ਦੁਨਿਆਵੀ ਰਾਕਸ਼ਾਸ਼ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਮਕੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਂਵੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ

ਇੱਕ ਯੁੱਗ ਸੀ ਵਾਰਸ, ਹਾਸ਼ਮ ਨਾਲੇ ਪੑੀਤਮ ਦਾ
ਉਹ ਕਹਿ ਕਹਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਾਰੇ,
ਲਿਖ ਲਿਖ ਸਿਰਨਾਵੇਂ ਧੀਆਂ ਦੇ ਸੀ ਮਾਰੇ,
ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਇਹ ਦੈਂਤ ਖੜੇ ਖਲੋਤੇ ਮੈਨੂੰ ਡਰੋਂਦੇ ਆ,
ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਕਲ਼ ਦੇ ਵਿਚ ਲੁਕਾ ਲੈ,
ਹੇ ਮਾਂ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਂਵੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦੀ ਆਂ।

ਠੱਗੀ ਵਾਲੇ Thaggi Wale

ਠੱਗੀ ਵਾਲੇ ਲੋਕੀਂ...
ਸਮੁੰਦਰਾਂ 'ਚ
ਉੱਚੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਵਾਂਗ
ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਉੱਠਣ
ਪਰ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਦੀ
ਹੈਸੀਅਤ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ!

ਤੇਰੀ ਅਮੀਰੀ ਦਿਲ 'ਚ
ਤੇਰੇ ਉੱਚੇ ਮਹੱਲਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ...?

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਮਾਂ Maa

ਮਾਂ! ਤੇਰੀ ਗੋਦ ਜੇਹੇ

ਹੁਲਾਰੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਾ ਆਏ

ਤੇਰੀ ਸੀਰਤ ਜਿਹਾ ਇੱਕ ਤਿਣਕਾ ਵੀ

ਮੈਨੂੰ ਉਮਰ ਭਰ ਲਈ ਨਾ ਭਾਇਆ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌼

गुमनाम शोहरतें Gumnaam Shohratein

शोहरतें गुमनाम थी,
साथ मेेरे आईं
और साथ मेरे ही
दफ्न हो गई,
कौन हमें था नहीं जानता,
आज ऐसे अनजानी निगाहों से
वो ताक रहे
जॊ कहते थे रहते,
जी हुजूर..!


सुगम बडियाल🌼

अंधेरों की दुनियाँ Andheron Ki Duniya

हर कोई

रात के अंधेरों में छोड़ गया

दुनिया ये शोहरतों वाली, 

तो हम काफिरों की क्या मजाल है

इस दुनियाँ में

कि लड़ पड़ें हम इन अंधेरों से, 

सुगम बडियाल🌼

ਕਿਸਮਤ - ਏ - ਨਿਕੰਮੀ Qismat e Nikmi

ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ
ਬੱਦਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਛੱਟ ਜਾਵੇਗੀ
ਕਿਸਮਤ - ਏ - ਨਿਕੰਮੀ

ਜਾਂ ਫੇਰ ਢੱਲ ਜਾਵੇਗੀ
ਕਿਸੇ ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ




    

ਇਹ ਜੱਗ... Eh Jagg

ਇਹ ਜੱਗ ਮੈਨੂੰ ਸੱਭ ਮਿੱਠਾ ਲਾਗੇ,
ਸੁਣ ਬੁਰਾਈਆਂ ਦੂਸਰ ਕੀ,
ਦੇਖ ਰੀਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਕੀ ਫਿਰ,
ਇਹ ਜੱਗ ਜ਼ਾਹਿਰ ਲਾਗੇ,

ਦੇਸ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ,
ਚਾਰ ਦਿਨਾ ਕਾ ਬਾਗ,
ਖੇਡੀ ਮੈਂ ਰੱਜ ਕੇ,
ਜਬ ਲੂਹ ਲਾਗੀ ਫਿਰ,
ਦਿਆ ਦੋਸ਼ ਮਾਲਕ ਨੂੰ,

ਦੋ ਪਲ ਵੀ ਉਕਾ ਨਾਉ ਨਹੀ, 
ਵਿਚ ਪਲੀਤ ਜਿੰਦੜੀਏ, 
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕੋਇ ਨਾ 
ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਵਾਲਾ ਸਾਂਈ, 

ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੀ ਜਿੰਦਗੀ,
ਵਿੱਚ ਹਲਾਤਾਂ ਮਾੜਿਆਂ, 
ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਨਾ ਸਮਝ ਆਈ, 
ਆਪ ਨੂੰ ਕਹਾਵੈ ਅਕਲਵਾਨ, 

ਇਹ ਛੋਡ ਝਗੜੇ ਚੁਗਲੀ, 
ਦੋ ਪਲ ਲਈ ਨਾਂ ਗੁਰਾਂ ਕਾ, 
ਫਿਰ ਓਹੀ ਜੱਗ ਮਿੱਠਾ, 
ਜਿਸ ਦੇਸ ਅਵੱਲੈ ਤੈਂ ਜਾਣਾ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਕਸੀਦ Kaseed

ਕੋਈ ਕਸੀਦ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਲੈ ਜਾਵੇ,
ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਅੱਲਾ ਨੂੰ ਦੇਵੇ,
ਆਪਣੇ ਦੁਖੜਿਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ,
ਲਿਖ ਭੇਜੀ ਏ,

ਕਹੀਂ...
ਉਸਨੂੰ ਥੋੜਾ ਸਮਾਂ ਲੈ ਕੇ,
ਇਸ ਉੱਤੇ ਵੀ ਗੋਰ ਕਰੀਂ,


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਗਰੂਰ Garur

ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਵੀ ਕਦੇ ਨਾ ਰੱਖਦੀ ਸੀ
ਅਮੀਰੀ ਦਾ ਗਰੂਰ ਐਸਾ ਟੁੱਟਿਆ
ਕਿ ਹੁਣ ਮਿੱਟੀ ਵੀ ਸਹੇਲੀ ਲੱਗਦੀ ਏ


Sugam Badyal

ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ Uss Shehr

ਅਕਸਰ ਮੈਂ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹਾਂ
ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਓਹਦੀ ਹਸਰਤ ਵਾਂਗ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ
ਰੋਜ਼ ਸੀਰਤ ਬਦਲਦਾ ਹੈ
ਰੋਜ਼ ਨਵਾਂ ਨੂਰ ਚੜਦਾ ਵੇਖਿਆ ਸੀ
ਚਿਹਰੇ ਓਹਦੇ 'ਤੇ
ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਬਿਨ ਚਮਕਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ 
ਨੂਰ ਵੀ ਫਿੱਕਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

वक्त Waqt

 वक्त...
वक्त आवाज नहीं करता
आने की खबर नहीं देता
आने की आहट नहीं करता
बदल जाता है पल में
पल में सोना कर देता है
पल में पीतल

वक्त गवाने वालों को
यह माफ नहीं करता
खाक कर देता है 
वक्त को बेवक्त अजमाने 
वालों को


सुगम बडियाल

ਇਸ਼ਕ ਤੇ ਜੰਗ Ishq Te Jagg

ਕਹਿੰਦੇ!
ਈਸ਼ਕ ਤੇ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਜਾਇਜ਼
ਪਰ ਐਸਾ ਈਸ਼ਕ ਹੀ ਕਾਹਦਾ
ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੰਗ ਹੀ ਛਿੜੀ ਹੋਵੇ


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

दुनिया की महफ़िल Duniya Ki Mehfil

'किसी को अजीब
किसी को खास लगते हैं
बेफिक्रे से अंदाज़ लगते हैं
ज़िन्दगी में हर चीज़ के दाम लगते हैं
ए- दुनियाँ हम भी आपकी तरह ही हैं
हम भी थोड़े थोड़े बदनाम लगते हैं'

शायर नई शायरी की तमन्ना करता है
अल्लाह! तेरी मोजों में
हमने भी मेले कई देख लिए,
पर तेरे दर जैसी कोई
महफ़िल हसीन नहीं लगती,


सुगम बडियाल

ਹਵਾ ਬਾਰੇ -ਮੇਰੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿੱਚੋਂ Hwaa Baare - Meri Diary Vichon

ਗੁਮਨਾਮ ਪੈੜਾਂ Gumnaam Peraan

ਗੁਮਨਾਮ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ
ਤਲਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਾਂ, 
ਕੀ ਪਤਾ ਕਿਥੋਂ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾ ਕੇ
ਹੱਥ ਛੁਡਾ ਮੁੱਕ ਜਾਣਗੀਆਂ, 
ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਬੇਮੌਸਮੀ ਬਰਸਾਤ
ਕਿਤੇ ਨਾ ਭਿਓਂ ਜਾਏ, 
ਹਲਕੇ ਜਿਹੇ ਰਹਿ ਗਏ
ਜੋ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੈਰਾਂ ਦੇ, 


ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

कविता Kavita

एक धीमी लौ की तरह,

वही आग की तरह जलते हैं, 

लफ्ज़ जो भी हैं वही पुराने हैं

वजूद की आग में जलते हैं, 

साथ हमारे सिवा कुछ भी नही, 

पैरों के छाले बताते हैं पैसे का

हमसे मज़ाक कर आते जाना रहना, 

हर किताब में भी यही फरमाया, 

मैं कोई महान लिखारी नहीं

ज़िन्दगी की कहानी का किरदार हूँ

शायद में कहानी हूँ, नहीं यां गीत हूँ,

नहीं मैं कविता हूँ छोटी सी

कहने के लिए एक कविता है,

अभी भी बहुत कुछ कहती है,

कुछ भी कहने के बिना,

ਕੈਂਚੀ ਦੀ ਚੱਪਲਾਂ Kenchi Di Chaplaan

ਕੈਂਚੀ ਦੀ ਚੱਪਲਾਂ ਪਾ ਕੇ
ਦਿਮਾਗ ਤਾਂਹੀ ਤਾਂ ਕੈਂਚੀ ਵਰਗੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਚੀਰ ਕੇ ਲੰਘਦੇ
ਜੁਆਕ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡਾਂ ਆਲ਼ੇ
ਕੈਂਚੀ ਦੀ ਚੱਪਲਾਂ ਪਾ ਕੇ

ਗੁੱਚੀ ਦੇ ਸਨੀਕਰ ਪਾ ਕੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹਾਈ
ਧੁੱਪਾਂ 'ਚ ਜਦ ਸਿੱਕਦੀ ਤਲੀਆਂ
ਅਕਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਤਾਂਹੀ ਆਈ
ਕੈਂਚੀ ਦੀ ਚੱਪਲਾਂ ਪਾ ਕੇ।

ਕਦਰਾਂ Kadaraan

ਰੋਜ਼ ਸੋਚ ਕੇ ਬੈਠਦੀ ਹਾਂ
ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਵੀ ਕਹਿ ਸੁਣਾਂ
ਜੋ ਉਹ ਲੋਕ ਕਦਰਾਂ ਵਾਲੇ ਨੇ

ਪਰ...
ਕਦਰਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੀਰਾਨ ਜਾਪਦੀਆਂ ਨੇ
ਕਿ ਅਸੀਂ ਦਿਨ ਓਸ ਹੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਵਾਂਗੇ
ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਛੱਡ ਜਾਣਗੇ
ਜਿੰਦਗੀ ਵੀਰਾਨ ਕਰਕੇ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ Duniyadaari

ਗਰਜਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਬਸ!
ਜਿਸ ਦਿਨ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੂਰਜ ਢਲਿਆ
ਗਰਜ ਵੀ ਖਤਮ
ਤੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਕਰਜ਼ ਵੀ

ਤਕਦੀਰ Takdeer

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਰਗੀ
ਤਕਦੀਰ ਮਾਹੀਆ
ਘੁੱਟ ਕੇ ਜਫ਼ੀਆਂ
ਨਾ ਪਾ
ਤਿੜਕ ਜਾਵੇਗੀ
ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ
ਹੱਦੋਂ ਵੱਧ
ਤਸੱਲੀਆਂ ਨਾ ਦੁਆ

ਸਿਦਕ Sidak

ਇੰਨਾ ਵੀ ਸਿਦਕ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਰੱਬਾ!

ਗਰਮਜੋਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਤਾਂ ਕਰਦੇ
ਮਰਦੇ ਜਾਂ ਮਾਰ ਦਿੰਦੇ ਜਿੱਤ ਮੰਨਵਾਉਣ ਲਈ
ਆਰ ਜਾਂ ਪਾਰ ਹੋਣੇ ਸੀ ਅਸੀਂ
ਭਾਵੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਬਣ ਕੇ

ਰੁਲਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ ਜਿਹੜੇ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਅੱਜ ਇੰਝ ਵੇਖਦੇ ਹਨ
ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਲੁਆਉਣ ਦਾ

ਬਸ। ਵਕਤ ਇੱਕ ਬੰਦੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ
ਪਾਸੇ ਪਰਤਦਾ ਹੈ
ਕੱਲ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਸੀ, ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਪਰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ ਮੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ।

ਸੁਗਮ ਬਡਿਅiਲ

रिश्ते Rishte

यूँ ही रिश्ते नहीं बनते इस दुनिया में
कुछ का काम है तूम्हारे गुनाह छुपाना
कुछ का तुम से गुनाह करवाना 

- सुगम बडियाल

यादें Yaadein

ये जो यादें हैं
आती जाती है रोज
सुबह शाम बिना हमारी
इज़ाज़त के,

कुछ डराती हैं
हसाती है
कुछ रूलाती हैं
फिर कुछ मुसकुराती हैं

सुगम बडियाल🌼

कुछ भी बेवजह नहीं होता Kuch Bhi Bewajah Nhi Hota

कुछ भी बेवजह नहीं होता
हर लम्हा किसी का
सजा़ ही नहीं होता

आज वक्त तेरा है
तो कल मेरा भी होगा
देख लेना

तेरे हर पहर पर
पहरा फिर मेरा ही होगा

सुगम बडियाल

ਆਪਣੇ ਪਰਾਏ Apne Praaye

ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ ਦੋਸਤ!

ਆਪਣੇ ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਤੇ ਪਰਾਏ ਰੇਤ ਵਰਗੇ

ਜਿਸਦੇ ਕਦੇ ਬਰਤਨ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ,

अतीत की सुरंग Ateet Ki Surang

अतीत की सुरंग से
कुछ सुखी यादों का
थैला लेकर निकले थे,
कुछ चूर हो गई हैं
अब पड़े पड़े,
कुछ सील गई है,
कुछ अच्छी सी
अच्छे दिन की बची हैं,
सोचा!
आपको रुझाने के लिए
गीत बना दूँ...

 - सुगम बडियाल🌼

ਅਤੀਤ ਦੇ ਚੇਹਰੇ Ateet De Chehre

ਨਾ ਰਹਿ ਜਾਣ ਕਿਤੇ
ਉਹ ਸਾਡੇ ਅਤੀਤ ਦੇ
ਚਿਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ,

ਚੱਲ! ਮੈਂ ਦੱਸ ਦਿਆਂ,
ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ
ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੋ ਗਏ ਨੇ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 

ਰੱਬ Rabb

ਜ਼ੁਲਮ ਬਹੁਤ ਸੀ,
ਪਰ ਸਬਰ ਵੀ ਵਾਲ਼ਾ ਸੀ,

ਸੋਚਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
'ਖਾਸ ਵਕਤ ਆਵੇਗਾ!

ਕਾਲੇ ਨੵੇਰੇ ਦੀ ਰਾਤ
ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਛੁਪ ਜਾਣੀ

ਆਪੇ ਹੀ ਮਨੋਂ ਬਾਤ
ਗੁੰਦ ਲਈ ਸੀ ਮੈਂ,

ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਰੱਬ
ਅੰਨ੍ਹਾ ਤਾਂ ਹੈ ਸੀ,

ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ
ਬੋਲ਼ਾ ਵੀ ਹੈ।

ਸੀਰਤ Seerat

ਸੀਰਤ ਤੇ ਅਕਸ਼
ਦੇਖਣਾ ਹੋਇਆ ਕਦੇ ਜੇ ਸਾਡਾ
ਗੋਰ ਨਾਲ ਪੜੵੀਂ ਸਾਡੇ ਲਫਜ਼ਾਂ ਨੂੰ

ਮੈਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਫੁੱਲ Main Nikka Jeha Full

ਮੈਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਫੁੱਲ ਹਾਂ,
ਇੰਝ ਹੀ ਬੇਵਜ੍ਹਾ 

ਤਰੇੜਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ,
ਮੇਰੀ ਜਾਤ ਬਿਰਾਦਰੀ ਅਖੇ ਜੰਗਲੀ ਹੈ,
ਸਿਰ ਮਾੜਾ ਜਿਹਾ ਕੁ

ਉੱਚਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪੁੱਟ ਸੁੱਟਦੇ ਨੇ,
ਮੈਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਫੁੱਲ ਹਾਂ
ਕਾਸ਼! ਕੋਈ ਸੁਣਦਾ,

ਮੈਂ ਅਸਮਾਨ ਦੇਖਣਾ ਹੈ
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਜਹਾਨ ਵੇਖਣਾ ਹੈ।

ਹੋਰ ਨਵਾਂ Hor Nawaa

ਮੈਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਹੋਣ ਦਾ
ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ
ਬਸ! ਸਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ
ਆਖਰੀ ਵਕਤ ਵੇਲੇ ਕੋਈ
ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ,
ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਗਾਲ਼ ਤੀ
ਕਿ ਹੋਰ ਨਵਾਂ ਕਾਜ ਵੀ ਸਵਾਰਨਾ ਸੀ।

सपने Sapne

मेरे सपने
कभी सच
नहीं हुए

पर जो
हकीकत
में सामने थे
अच्छे थे
वो भी

सुगम बडियाल

ਕੁਦਰਤ ਅਮੀਰ ਹੈ Kudrat Amir Hai

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ,
ਉਹਨਾਂ ਦਰਖਤਾਂ 'ਤੇ ਵੀ ਪੱਤੇ ਤੇ
ਚਿੜੀਆਂ ਪਰਤ ਆਈਆਂ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ,
ਹਵਾ 'ਚ ਵੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਫ਼ੇਰ ਮਹਿਕ ਉੱਠੀ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ,
ਧਰਤੀ ਹਰਿਆਵਲ ਨਾਲ ਮੋਹ ਪਾ ਬੈਠ ਗਈ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ,
ਜਖ਼ਮਾਂ ਦਾ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ,
ਪਰ ਲੱਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਣੀ ਸੌਖਾ
ਤੇ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ। 

जिंदगी का समंदर Jindgi Ka Smandhar

कौन ऐसा है
जो मुसकराया हो
गम से बाहर,

दुसरे की कशती
दुर से अच्छी लगती है,

दिल में डर उनके भी
बेपनाह होता है,

पार निकल जाने से पहले
कहीं डूब न जाऊँ,

सुगम बडियाल

ऊची मंजिल Uchi Manzil

ज़िन्दगी की मंज़िलों की

ऊच्चाई उतनी ही रखना, 

जहाँ से आप नीचे झुक कर

फख्र से देख सकें, 

ऊच्चाई पर पहुँच कर अक्सर लोग

नीचे आने से घबरा जाते हैं, 

सुगम बडियाल

ਅਸੀਂ ਚਿੜੀਆਂ Assi Chidiyaan

ਚਿੜੀਆਂ ਨੇ ਅੱਜ 

ਜੱਗ ਮਾਣਿਆ

ਰੱਬਾ ਤੇਰਾ ਆਉਣਾ

ਸਬੱਬ ਬਣਿਆ

ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਨਵੇਂ

ਦਰਖਤਾਂ 'ਤੇ ਆਲ੍ਹਣਾ ਬੁਣਿਆ

ਰੱਬ ਬੱਸ ਤੇਰਾ

ਸਬੱਬ ਬਣਿਆ

ਅਸੀਂ ਚਿੜੀਆਂ ਹਾਂ

ਕੁਝ ਵਕਤ ਲਵਾਂਗੇ

ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪਿਆਰ

ਦੋ ਦਾਣੇ ਹੋਣੇ ਜੋ

ਖਾ ਕੇ ਉੱਡ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਬਸ! ਜੇ ਰੱਬ ਤੇਰਾ

ਸਬੱਬ ਬਣਿਆ। 

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹੇ Hawa De Bulle

ਕੁਝ ਜਜ਼ਬਾਤ ਹਵਾ ਦੇ

ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਉੱਠਦੇ ਨੇ, 

ਫ਼ੇਰ ਠੰਢੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਕਾਗਜ਼ ਕਲਮਾਂ ਨਾਲ

ਗਲਵਕੜੀ ਪਾ ਕੇ,

ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

खामोशियाँ Khamoshiya

खामोशियाँ भी कहती हैं-

'खामोश रह,

और कुछ देर

हमें भी सुन' 

सुगम बडियाल🌼

ਰੱਬ ਦੀ ਰਜ਼ਾ 'ਚ

ਸ਼ੀਸ਼ੇ 'ਚ ਕੈਦ ਤਸਵੀਰ ਵਾਂਗ

ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸੋਚਦੇ ਰਹਿ ਗਏ

ਤੇ ਉਹ ਕਰਾਮਾਤ ਵਿਖਾ ਗਿਆ

ਬਦਲ ਬਦਲ ਭੇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਮੁਹਰੇ

ਸਾਨੂੰ ਹਰ ਵਕਤ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਸੀ

ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਪਹਿਰ ਸਾਡਾ ਕੱਲ

ਘੜਦਾ ਤੇ ਸਵਾਰਦਾ  ਗਿਆ

ਪੰਨੇ Panne

ਕੁਝ ਵਰਕਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਸੀ

ਸਾਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦੀ

ਕੁਝ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਸੀ

ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਸੁਣਾਉਣ ਦਾ

ਬਸ! ਫ਼ੇਰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਿਆ

ਗੱਲ ਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਬਾਅਦ

ਕਿ ਕਦੋਂ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ

ਪੰਨਿਆਂ ਮੁਹਰੇ ਅਸੀਂ

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

पन्नों से बात panno Se Baat

कुछ पन्नों की ज़िद्द थी

हमको सुनने की

कुछ हमारा दिल था

कुछ कहने सुनाने को

बस! फिर पता ही नहीं चला

हमारी बातचीत शुरू करने के बाद

कि कब सारी ज़िन्दगी खोल दी

पन्नों के सामने हमने

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

हम लोग Hum Log

कुछ लोग कहते है

कि हम उनकी महफ़िलों में

बैठने लायक नहीं, 

पर मुसकरा के हम

यही कहते हैं

कि कुछ तो लोग कहेंगे, 

और वैसे भी कुछ तो

नज़ाकत हममें भी होगी, 

तभी तो आपकी महफ़िल में

हमारा भी ज़िक्र होता है,

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਕੁਝ ਵਰਕੇ Kuzz Warke

 ਕੁਝ ਵਰਕਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਸੀ

ਸਾਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦੀ

ਕੁਝ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਸੀ

ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਸੁਣਾਉਣ ਦਾ

ਬਸ! ਫ਼ੇਰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਿਆ

ਗੱਲ ਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਬਾਅਦ

ਕਿ ਕਦੋਂ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ

ਪੰਨਿਆਂ ਮੁਹਰੇ ਅਸੀਂ

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਖਭੱਲ਼ ਵਰਗਾ ਵਕਤ khabal warga waqt

ਜਦ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਆਪ ਵੀ ਭਾਰਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਏ

ਤਾਂ ਕੁਝ ਵਕਤ ਲਈ ਖਾਲੀ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਰੇਸ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਜੇਤੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,

ਖਿਡਾਰੀ ਸਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਸ ਵਕਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਖਭੱਲ਼ ਵਾਂਗ ਆਪੇ ਵਕਤ ਨਾਲ

ਹਰਿਆਵਲ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਕ ਧਰਤ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਲਵੇਗੀ

ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੰਝਰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਵੀ ਪੌਦਾ ਉੱਗ ਹੀ ਪਏਗਾ,

ਭਾਵੇਂ ਜੰਗਲੀ ਹੀ ਸਹੀ,

ਉਪਜਾਊ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਤਾਂਈ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗੀ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਤਮ ਕਰ ਲੈਣ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ

ਆਪਣੀ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤੇ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰੋ,

ਨਾ ਕਿ ਮੌਤ ਨੂੰ ਬੈਠੇ ਬਿਠਾਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿਓ।

ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ,

ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਵੇਖਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। 

ਕੁਝ ਨਵਾਂ Kuzz nawa

ਮੈਂ ਕੁਝ  ਖਾਸ ਹੋਣ ਦਾ

ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ

ਬਸ! ਸਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ

ਆਖਰੀ ਵਕਤ ਵੇਲੇ ਕੋਈ

ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ,

ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਗਾਲ਼ ਤੀ

ਕਿ ਹੋਰ ਨਵਾਂ ਕਾਜ ਵੀ ਸਵਾਰਨਾ ਸੀ। 

        

ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਰਾਭਾ Kartar Singh Srabha

ਜਿਸ ਉਮਰੇ ਸਾਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਉਸ਼ਕ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਕੁਝ ਨੀਂ ਸੁੱਝਦਾ

ਉਸ ਉਮਰੇ ਸਰਾਭਿਆ ਤੂੰ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਮੌਤ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਲਾ ਗਿਆ

ਮੈਂ ਦਾਨ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ, ਲੱਖ ਗਿਣਾ ਗਿਆ

ਤੇ ਤੂੰ ਬਿਨ ਬੋਲੇ ਇੰਨੀ ਕੀਮਤੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ਗਿਆ

ਰੂਹਦਾਰੀਆਂ Roohdariyan

ਰੂਹਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਹੀ ਨਿਭਾਉਂਦਾ, 

ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਉਸ਼ਕ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ

ਕੱਲ ਵੀ ਸਾਰੇ ਡੁੱਬ ਗਏ ਤੇ

ਅੱਜ ਵੀ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤਰ ਕੇ

ਆਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਕੇ, 

ਬਸ! ਰੂਹਦਾਰੀਆਂ ਦੇ ਹਜੂਮ 'ਚ

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ

ਤਰ ਕੇ ਜਾਂਦਾ..

ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਗੱਲ Ehsaas Di Gall

ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਮੁੱਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਉਦੋਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਕੁਦਰਤ ਹਰ ਵਕਤ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਦੁਆਉਂਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪਰ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਖੋਏ ਵਗੈਰ ਉਸ ਦੀ ਅਹਮੀਅਤ ਨੂੰ ਜਾਂਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਨ ਵਾਲੀ ਕਸੋਟੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਆਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਦੀਆਂ ਦਰ ਸਦੀਆਂ, ਪੀੜੀ ਦਰ ਪੀੜੀ ਸਾਡੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਸਾਹਿਤ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕਹਾਣੀਆਂ - ਕਹਾਵਤਾਂ ਰਾਹੀਂ।

ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਬਜ਼ੁਰਗ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ 'ਇਲਾਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਚੰਗਾ'।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਥਨੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੇ ਜੋ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ,ਪੜੵਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਅਮਲ ਕਰਨਾ ਸਾਡੀ ਫਿਤਰਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।

 - ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ 🌸

...ਮੈਂ! Main

_ਓਹਦੇ ਤੇ ਮਰ ਮਿਟਣ ਦੀ ਚਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਤੋਂ ਨਿਲੰਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 

ਰਹੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਉਰਮਲ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਹੋਣ-ਹਾਰ ਵਰਕਿੰਗ ਵੂਮਨ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਲਈ ਨਾ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਅੱਡਦੀ ਹੈ। ਗਰਵ ਦੇ ਪਾਤਰ ਓਹਦੇ ਮਾਪੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਚੀਜ਼, ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਿਉਂਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ। ਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਬੰਦਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ।

ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਢੋਹਣਾ ਅਤੇ ਢਾਹੁਣਾ ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਲੀਕਾਂ ਤੋਂ ਵਧ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਿਆਂ ਕਰਕੇ ਅਗਰ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਰਹੀਏ ਤਾਂ ਪੱਲੇ ਪਈ ਚੰਗੀ ਭਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਵੀਰਾਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। 
ਉਰਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਮੈਅ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸ ਰਹੀ ਸੀ- ਪੈਸੇ ਦੀ ਮੈਂ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਹਾਣ ਪੑਮਾਣ ਦੇ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੀ ਚੀਜ਼ ਦੇਖਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ - ਪੈਸਾ। ਬੇਸ਼ਕ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਤਾਰੀਫ਼ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ 'ਹੋਰ' ਦੀ ਚਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 
ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਗਰਵ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਅਾਪ ਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਕੱਪੜਾ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਪਾੜ ਕੇ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਜਾਵੇਗੀ। 
ਸ਼ਾਇਦ ਪੈਸਾ, ਰੁਤਬਾ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰ ਤੋਂ ਬੁਜ ਦਿਮਾਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਚੰਗੀ ਵਰਕਿੰਗ ਵੂਮਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਸੀ।ਸ਼ੋਟਕਟ ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜਿਉਣ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਿਤ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਪਾਈ।

ਉਸਨੇ ਚੰਗੇ ਰੱਜੇ ਪੁੱਜੇ ਬਿਜਨਸ ਮੈਨ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਪਰ ਵਿਆਹ ਸਕਸੈਸਫੁਲ ਨਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ। ਉਸਦੇ 'ਮੈਂ' ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਗਰਵ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਦੇ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਕਾਬਿਲ ਜਾ ਨਾ ਕਾਬਿਲ ਰਹੀ। ਜੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਵੀ ਚੱਲਣ ਦੀ ਜਾਂਚ ਨਾ ਆਏ ਤਾਂ ਫ਼ੇਰ ਤਾਂ ਰੱਬ ਜਾਂ ਕਿਸਮਤ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। 

ਤੇ ਫ਼ੇਰ ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ ਦਾ ਜੋਸ਼, ਗਰਮ ਖੂਨ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੂਰਜ ਢਲਣ ਦੇ ਵੇਲੇ ਹੀ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਠੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 

ਆਪਣੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਹੇਠ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੂਰਜ ਅਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਉਹ ਵਕਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਦਾ ਘਾਣ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ ਕਰਕੇ ਹੰਝੂ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਆਏ ਅਤੇ ਉਹ ਮੁੜੇ ਵੀ ਨਾ। 

ਸੁਪਨੇ Supne

ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ ਪਾਲੇ ਸੀ
ਆਪਣੀ ਝੁੱਗੀ ਨੂੰ ਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ
ਕਿਸਮਤਾਂ ਦੇ ਤਾਂ ਬਸ ਲਾਰੇ ਸੀ
ਨਾ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਆਪ ਨੂੰ
ਓਹਦੇ ਸਹਾਰੇ ਸੀ।

ਮੇਹਨਤਾਂ ਦਾ ਬੀ ਕੇਰਿਆ,
ਹਰ ਵਕਤ 'ਚ ਮੈਂ ਇੱਕ
ਨਵੀਂ ਕਹਾਣੀ ਸੀ
ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਓਹਦਾ ਸੀ
ਉਸ ਅਸਮਾਨੋਂ ਪਾਰ ਜੋ ਬੈਠਾ,
ਓਹ ਮੇਰਾ ਰਾਜਾ ਤੇ ਮੈਂ ਰਾਣੀ ਸੀ।



- ਸੁਗਮ ਬਡਿਆਲ

https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਵਕਤ ਸਖ਼ਤ ਹੈ! Waqt Sakhat Hai!

ਵਕਤ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਹੈ
ਉਮੀਦ ਰੱਖ
ਠੵਰਮਾਂ ਰੱਖ
ਰਾਤ ਢਾਲੇਗੀ
ਦਿਨ ਦੀ ਤਪਸ਼ ਨਾਲ

ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂ
ਮਿਹਨਤ ਹੈ
ਲਫ਼ਜ਼ ਨੇ ਸਿਰਫ਼
ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ

ਅੱਜ ਮੇਰਾ
ਉਜਾੜ ਹੈ
ਕੱਲ ਇੱਥੇ ਹੀ
ਜਿਉਂਦਾ ਜਾਗਦਾ
ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ

ਮਰਤਬਾਨਾਂ 'ਚ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖ
ਹੁਸਨ ਦਾ ਕੀ
ਇਹ ਤਾਂ ਨਰਕ ਹੈ
ਕੋਈ ਕੰਮ ਦਾ ਨਹੀਂ
ਵਕਤ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਹੈ


https://www.instagram.com/sugam_badyal/



ਲੇਖਕ ਲਫ਼ਜ਼ ਸਲੀਕਾ Lekhak Lafz Salika

ਕੋਈ ਕਹਿੰਦਾ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਲਿਖਣ 'ਚ
ਕੀ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਹੁੰਦਾ? 

                          ਮੈਂ ਕਿਹਾ!
                          ਸਲੀਕਾ ਤਮੀਜ਼ ਪਿਆਰ

ਉਂਝ ਤਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੱਖਾਂ ਨੇ
ਪਰ ਹਰ ਕਿਤਾਬ 'ਚ ਅੱਖਰਾਂ ਨੂੰ
ਸਲੀਕਾ ਵੀ ਤਾਂ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਹੀ
ਸਿਖਾ ਕੇ ਪੰਨਿਆਂ ਉੱਤੇ
ਬਿਠਾਇਆ ਕਰਦਾ ਏ 

                       ਉਂਝ ਤਾਂ ਲਫ਼ਜ਼ ਬਹੁਤ
                       ਭਟਕਦੇ ਫ਼ਿਰਦੇ ਨੇ

ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ
ਆਵਾਰਾਗਰਦ ਇਨਸਾਨ ਵਾਂਗੂ!

https://www.instagram.com/sugam_badyal

ਪਿਆਰ 'ਚ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਨੀਂ Pyar ch jabarjasti ni

ਅੱਜ ਨਿਰਾਸ਼ ਬਹੁਤ ਹੋਈ
ਵੇਖ ਕੇ ਇਹ ਕੁਝ

ਕਿ ਸੱਜਣ, ਪਿਆਰ 
ਮੁਹਬੱਤ ਵੀ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਵੀ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਵੀ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਤੇ ਬਾਰ ਬਾਰ
ਇਜ਼ਹਾਰ ਵੀ ਕਰਦੇ ਨੇ

ਸੁਣੋ! ਪਿਆਰ 'ਚ
ਇੱਕ ਗੱਲ ਮੁਨਾਸਿਬ ਹੈ
ਕਿ ਬਾਰ ਬਾਰ
ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਮੰਨਵਾਉਣਾ,
ਤਰਲੇ ਕਰਨਾ ਵੀ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ,
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਦੀ ਹੀ ਖਿੱਚ ਏ!

https://www.instagram.com/sugam_badyal

ਰਾਖ Raakh

ਹੁਣ ਰਾਖ ਨਾ ਟਟੋਲ਼
ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਹੀ ਚੱਲਦੀ ਏ
ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ
ਰੇਤ ਵਿੱਚ ਸਮਾਇਆ ਪਾਣੀ ਆਂ ਅਸੀਂ
ਕਦੇ ਕੱਢ ਕੇ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸਕੋਂਗੇ




https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਬੇਉਮੀਦ ਉਮੀਦ Beumeed Umeed

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ, 
ਉਹਨਾਂ ਦਰਖਤਾਂ 'ਤੇ ਵੀ ਪੱਤੇ ਤੇ
ਚਿੜੀਆਂ ਪਰਤ ਆਈਆਂ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ, 
ਹਵਾ 'ਚ ਵੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਫ਼ੇਰ ਮਹਿਕ ਉੱਠੀ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ, 
ਧਰਤੀ ਹਰਿਆਵਲ ਨਾਲ ਮੋਹ ਪਾ ਬੈਠ ਗਈ

ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ, 
ਜਖ਼ਮਾਂ ਦਾ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ,
ਪਰ ਲੱਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਣੀ ਸੌਖਾ
ਤੇ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ। 

ਪੰਜਾਬੀਅਤ - ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਬਚਾਓ Punjabiat- Sabhiyachar Bachao

ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ-ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ, ਲੋਕਧਾਰਾ, ਕਿਤੇ ਵੈਸਟਰਨ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ-ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ, ਲੋਕਧਾਰਾ, ਕਿਤੇ ਵੈਸਟਰਨ ਸੱਭਿਅਤਾ ਹੇਠ ਦੱਬ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਦੱਬਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਿਣ ਕਹਾਉਣ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਫਖ਼ਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ, ਕਲਾ,ਕਾਬਲੀਅਤ, ਦਲੇਰੀ, ਸ਼ੇਰ ਦਿਲੀ ਲਈ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਪੰਜਾਬੀਅਤ, ਪੰਜਾਬ ਲੋਕਧਾਰਾ, ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ, ਰਹਿਣੀ-ਬਹਿਣੀ, ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਵੈਸਟਰਨ ਕਲਚਰ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜ ਕੇ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਉੱਚਾ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਕਤਰਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਸਮਝਦਾਰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵਾਂਗੇ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਥੋੜੇ ਗਵਾਰ ਜਾਂ ਅਨਪੜ੍ਹ ਕਹਾਵਾਂਗੇ।
ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਤੋਂ ਪੑਭਾਵਤ ਹੋ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਡਾ. ਗੁਰਬਚਨ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਨੇ ਡਾ. ਵਣਜਾਰਾ ਬੇਦੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਬਾਤਾਂ ਮੁੱਢ ਕਦੀਮ ਦੀਆਂ' ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਤੋਂ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ "ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕਧਾਰਾ ਅਜਿਹੀ ਮੋਹਰਾਂ ਦੀ ਗਾਗਰ ਹੈ, ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਦੱਬੀ ਸੀ, ਤੇ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਤੁਰ - ਫ਼ਿਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਤੁਰ-ਫਿਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਉਸ ਵਿਹੜੇ ਕਿੰਨੀ ਕੀਮਤੀ ਮੋਹਰਾਂ ਦੀ ਗਾਗਰ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਹੈ।"

ਸੋ, ਸਾਡਾ ਫ਼ਰਜ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ, ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਗਾਗਰ ਵਿੱਚ ਭਰਦੇ ਰਹੀਏ ਤੇ ਕਿਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਲਣ  ਜਾਂ ਅਲੋਪ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇਈਏ ਕਿ ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਅਮੀਰ ਵਿਰਾਸਤ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਭੱਵਿਖ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕਣ।

ਪੰਜਾਬੀ ਪੜੵੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੋ, ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਰਹੋ।



https://www.instagram.com/sugam_badyal/

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ / Supneyaan Di Laash

...ਪਾਣੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਵਜੂਦ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਤਾਂ ਕਿਧਰੇ ਨਹੀਂ ਲੱਭਦੀ।ਸੁਪਨੇ ਵੀ ਖੋਰੇ ਉਸ ਨਾਲ ਹੀ ਦਫ਼ਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਇੱਕ ਵੀ ਸੁਪਨੇ ਦੀ ਵੀ ਲਾਸ਼ ਨਾ ਲੱਭੇ।ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੇ ਵਜੂਦ ਦੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਤਕ ਭੁਲੇਖੇ ਪੈਂਦੇ ਰਹਿਣ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਲੱਖਾਂ ਖਾਬਾਂ 'ਚੋਂ ਇੱਕ ਦਾ ਵੀ ਕਣੀ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਸੁਰਾਖ ਨੀ ਲੱਭਣਾ।

ਸੁਪਨੇ ਅੱਜ ਤਕ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੱਖੀਂ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ।ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ....ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਸੀ , ਪਰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਜਲ - ਭੁੰਨ ਕੇ ਕੋਲਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਤੇ  ਉਸਨੇ ਉਹਨੂੰ ਉਹਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਗੱਡੀ ਨਾ ਚੜ੍ਹਨ ਦਿੱਤਾ।ਮੌਤ ਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਮਿਰਗੀ ਪੈ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਇਲਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਬਸ! ਇੱਕ ਲਹਿਰ ਉੱਠੀ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਲਪੇਟ ਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਖੋਰੇ ਕਿਸ ਪਾਸੇ ਲੈ ਗਈ।ਹੁਣ ਪਛਾਣ ਚ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਕਿ ਉਹ ਲਹਿਰ ਕਿਹੜੀ ਸੀ।ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਉਸਦਾ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ ਓਹਦਾ ਸੀ, ਕੀ ਪਛਾਣ ਸੀ...!

ਸੁਪਨੇ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਸੁਪਿਨਆਂ ਦੀ ਭੇਟ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਸਬਕ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂੰ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਖਲੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਗਲ-ਸੜ ਜਾਏਂਗਾ ਜਾਂ ਇਹ  ਧਰਤ ਵਰਗੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੁਖਾ ਦੇਵੇਗੀ, ਨਿਗਲ ਜਾਵੇਗੀ।

ਤੂੰ ਲਹਿਰਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦਾ ਜਾ। ਵਜੂਦ ਦੀ ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕਰ, ਓਹ ਤਹਿ ਕਰਨਾ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।